Η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια δεν θα μπουν σε καραντίνα!
Συμμετοχή σε δίκτυο αλληλεγγύης στην πόλη της Πάτρας
«Η δική μας ευθύνη είναι να διατηρήσουμε ζωντανά και να ενισχύσουμε τα δίκτυα αλληλεγγύης ώστε να αποτελέσουν εργαλεία για όλους τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους σε αυτή τη συνθήκη, σε υγειονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Είναι σημαντικό, χωρίς να παραμελούνται οι κίνδυνοι για την υγεία, να διατηρηθούν οι χώροι ελευθερίας και πολιτικής ύπαρξης και να ενισχυθούν τα υπάρχοντα δίκτυα αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Επίσης, για να διασφαλίσουμε ότι, όταν όλα αυτά τελειώσουν, δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε μια χειρότερη πραγματικότητα από τον ίδιο τον ιό.»
Απόσπασμα από άρθρο δημοσιεύτηκε στην Umanità Nova, εβδομαδιαία αναρχική εφημερίδα της Ιταλικής Αναρχικής Ομοσπονδίας
Τις τελευταίες εβδομάδες ο COVID-19 (κορονοϊός) πήρε και στην Ελλάδα διαστάσεις επιδημίας. Μέσα σε αυτή την οριακή συνθήκη γίνονται ολοφάνερες οι καταστροφικές -για τις κοινωνίες- συνέπειες της αποσάθρωσης και διάλυσης της δημόσιας υγείας με μια σειρά μέτρων που εφαρμόστηκαν με ιδιαίτερη ένταση από το 2010 και έπειτα. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη διαφαίνεται το πού οδηγεί η καταδίκη της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας στην ανέχεια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, το πού οδηγεί η εξαίρεση ολόκληρων πληθυσμών από τις στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης. Φαίνεται ότι για το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα το κέρδος είναι πάνω από τη ζωή καθώς είναι ένα σύστημα που βασίζεται στην ιδιοποίηση –από μια μικρή κάστα εξουσιαστών- του πλούτου που παράγουν οι πολλοί, ένα σύστημα που στοχεύει στο κέρδος των λίγων σε βάρος της ευημερίας των πολλών.
Την ώρα που εφαρμόζουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ατομικής και συλλογικής αυτοπροστασίας, ως άνθρωποι που μας διακρίνει κοινωνική ευαισθησία, συνείδηση και αλληλεγγύη,δεν αποδεχόμαστε το νέο αφήγημα της κυβέρνησης για την «ατομική ευθύνη» που επιχειρεί να ξεπλύνει τους πραγματικούς υπεύθυνους και έρχεται να δώσει τη χαριστική βολή σε δικαιώματα, κατακτήσεις και ελευθερίες και δίνει το πάτημα για ένα νέο γύρο άγριας επίθεσης και λεηλασίας πάνω στην κοινωνική βάση μετά το πέρασμα της καραντίνας.
Μπορεί σχεδόν όλη η κοινωνική ζωή να έχει μπει σε καραντίνα όμως οι απολύσεις, η ανασφάλιστη εργασία, η υπερεκμετάλλευση, η εργοδοτική αυθαιρεσία και ασυδοσία δεν έχουν μπει. Τα μέτρα «ελάφρυνσης» που θα έρθουν δεν θα αφορούν τους εργαζόμενους αλλά τις επιχειρήσεις και τα αφεντικά. Η εργοδοτική αυθαιρεσία θα γιγαντωθεί. Η κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» θα γίνει κανονικότητα και για ακόμα μια φορά θα περάσει πάνω από τη ζωή της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας όπως πέρασε και περνάει η κρίση και η ανάπτυξη. Δεν έχει μπει σε καραντίνα η εξόντωση των μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στο φράχτη του Έβρου και στον πάτο του Αιγαίου. Ούτε έχουν αλλάξει οι απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν μέσα στις φυλακές λες και οι κρατούμενοι είναι ανάξιοι να ζήσουν μια ζωή που αξίζει να βιωθεί.
Τα απαραίτητα μέτρα προστασίας οφείλουν να συνδυαστούν από σήμερα με τον αγώνα για ζωή και αξιοπρέπεια. Με τον αγώνα για το κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Με τον αγώνα για μέτρα προστασίας των εργαζομένων που παρά την καραντίνα δουλεύουν όλη μέρα. Με τον αγώνα για ασφάλιση, περίθαλψη, συντάξεις και δημόσια δωρεάν υγεία. Με τον αγώνα για την ανατροπή του χρεοκοπημένου συστήματος της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης.
Στη σημερινή συνθήκη πολλοί εργαζόμενοι, άνεργοι, άστεγοι, μετανάστες, πρόσφυγες, τοξικοεξαρτημένοι καθώς και ηλικιωμένοι άνθρωποι ή άνθρωποι με προβλήματα υγείας αδυνατούν να καλύψουν έστω και τις βασικές ανάγκες. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη δεν πρέπει να επικρατήσει ο κανιβαλισμός και ο ατομικισμός. Οφείλουμε να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον. Να προτάξουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια. Απέναντι στον θάνατο να κυριαρχήσει η ζωή, ο ανθρωπισμός, η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη.
Δύναμη και αλληλεγγύη σε όλους τους υγειονομικούς, σε όλο το προσωπικό που στελεχώνει τα νοσοκομεία, σε κάθε εργαζόμενο που δίνει μάχη κάθε μέρα κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες. Κανένα χειροκρότημα δεν μπορεί να εξωραΐσει την πραγματικότητα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι. Την πραγματικότητα της επισφάλειας, του «εγώ θα τους απολύσω», του «να γκρεμίσουμε τα δημόσια νοσοκομεία», του ξύλου και των συλλήψεων από τις δυνάμεις καταστολής όταν αντιστέκονται και διεκδικούν.
Σε αυτό το πλαίσιο ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα που έγινε από την λέσχη Αναιρέσεις για τη δημιουργία ενός δικτύου αλληλεγγύης στην πόλη.
Ο Αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί Τα Πρόσω θα είναι ανοιχτός αυτή την Παρασκευή 20 Μάρτη 6:00μ.μ.-8:00μ.μ. και τις επόμενες Παρασκευές για συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης και επικοινωνία.
OYTE BΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
Αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί Τα Πρόσω (Πατρέως 87)
epitaprosw.espivblogs.net | epitaprosw@gmail.com
*Σημειώνουμε πως το αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο που λειτουργεί κάθε Τρίτη στον χώρο, καθώς και κάθε δημόσια εκδήλωση (εκτός της μέρας που συλλέγονται είδη πρώτης ανάγκης) αναβάλλονται μέχρι νεωτέρας. Μέσα στις συνθήκες της εξελισσόμενης πανδημίας λαμβάνουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ατομικής και συλλογικής αυτοπροστασίας.
“πρέπει να μάθουν πριν το όπλο τους μου ρίξει ότι τις σφαίρες δεν φοβούνται οι νεκροί”…
