Λίγα λόγια για τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στην πλατεία της Παντάνασσας.

por1

κατεβάστε το κείμενο σε μορφή pdf

Την Τρίτη 10 Ιούνη, μες στη νύχτα και χωρίς να προϋπάρξει κάποια δημόσια ανακοίνωση για τους λόγους αυτής της μετακόμισης, η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή μετέφερε τα γραφεία της στην πολυκατοικία επί των οδών Καραϊσκάκη και Πατρέως. Χωρίς να είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τους λόγους αυτής της κίνησης, από την πρώτη στιγμή σταθήκαμε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί για τις προθέσεις του κράτους και του παρακράτους, έχοντας ήδη καταγεγραμμένη την πρόσφατη εμπειρία των όσων ακολούθησαν της παρουσίας των παρακρατικών πλησίον της κατάληψης του Μαραγκοπουλείου. Για το λόγο αυτό θεωρήσαμε δεδομένο πως έπρεπε να βρούμε τος τρόπους ώστε να περιφρουρήσουμε το χώρο, τους συντρόφους και τους αγώνες μας και να μην τους αφήσουμε να αποκτήσουν ριζώματα στη γειτονιά γεγονός που θα δημιουργούσε πολλαπλά και σημαντικά προβλήματα στην καθημερινότητα της.

Για το ποιόν και το ρόλο των χρυσαυγιτών ήμασταν ήδη γνώστες εδώ και πολύ καιρό καθώς ως αναρχικοίαγωνιστές που συμμετέχουμε αρκετά χρόνια στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, έχουμε βρεθεί αρκετές φορές αντιμέτωποι με την αντικοινωνική και τρομοκρατική τους δράση σε βάρος των φτωχών, των εξαθλιωμένων και των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Είναι σε όλους γνωστά τα παραδείγματα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα ένα χρόνο πριν στο Κερατσίνι, του Σαχτζάτ Λουκμάν το Γενάρη του ’13 στα Πετράλωνα, οι δεκάδες επιθέσεις σε κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους και αγωνιστές (όπως αυτή που έγινε στο αναρχικό στέκι Αντίπνοια τον Ιούνη του 2008, στο χώρο του Ρεσάλτο στο Κερατσίνι το Γενάρη του 2014, στην κατάληψη Κούβελου στο Μαρούσι τον περασμένο Αύγουστο και πολλές άλλες), σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, τοξικοεξαρτημένους και σε όσους δεν ταιριάζουν στη μισάνθρωπη ιδεολογία τους.

Άλλωστε, η Χρυσή Αυγή, κρατικό ενεργούμενο και υποχείριο από τη στιγμή της ίδρυσης της και πολιτικό εγγόνι των χιτών και των ταγματασφαλιτών της κατοχής και του εμφυλίου, δεν είναι τίποτα άλλο από μια παρακρατική οργάνωση φασιστικού προσανατολισμού αποτελούμενη κατά βάση από μπράβους (όπως ο Χρήστος Ρήγας, περιφερειακός σύμβουλος της Χρυσής Αυγής στη Δυτική Ελλάδα, γνωστό πρωτοπαλίκαρο Αθηναίων μαφιόζων που έχει εμπλακεί σε υποθέσεις εκτέλεσης πληρωμένων συμβολαίων θανάτου), συνεργάτες της αστυνομίας, νοσταλγούς των οργανωμένων εγκλημάτων των ναζί, που επιδιώκει κυρίως να αναπτύξει τα πιο συντηρητικά και αντιδραστικά ένστικτα μια κοινωνίας σε κρίση, διαλύοντας του όποιους συλλογικούς δεσμούς είχε, και προωθώντας το σταδιακό εκφασισμό της. Μέσα από τη χρήση ανυπόστατων ιδανικών και ψευδών ιδεολογημάτων, όπως η πίστη σε μια ανώτερη φυλή και η στοχοποίηση μεταναστών εργατών ως εχθρών των ντόπιων εργατών, επιχειρεί την εσωτερική διάσπαση της εργατικής τάξης και τον κατακερματισμό των καταπιεσμένων προς όφελος της κερδοφορίας των καπιταλιστών.

Από την πρώτη στιγμή, τα τοπικά μμε φρόντισαν να αναπαράγουν συστηματικά ασφαλίτικα δημοσιεύματα που ήθελαν την περιοχή “να μετατρέπεται σε πεδίο πολέμου ανάμεσα σε αντιεξουσιαστές και χρυσαυγίτες” λόγω της κοντινής ύπαρξης του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου “επί τα πρόσω” που λειτουργούμε στην οδό Πατρέως 87 κοντά στα σκαλιά, στήνοντας σκόπιμα σκηνικό τρομοκρατίας στην περιοχή για να επαναφέρουν στο προσκήνιο την θεωρία περί δύο άκρων που συγκρούονται μεταξύ τους και πρέπει να παταχθούν.

Από την πλευρά μας, δηλώσαμε ξεκάθαρα πως δεν θα παίρναμε μέρος στο στημένο παιχνίδι που ήθελαν να μας εμπλέξουν ορισμένοι έμμισθοι δημοσιογράφοι σε συνεργασία με την τοπική αστυνομία και τους νεοναζί. Γράφαμε χαρακτηριστικά τότε:

“Δεν πρόκειται να παίξουμε αυτό το παιχνίδι που τόσο θα ικανοποιούσε τις λαίμαργες ορέξεις των ντόπιων σερίφηδων και τα αδηφάγα βλέμματα των κάθε λογής κονδυλοφόρων. Βρισκόμαστε σε ανοιχτό πόλεμο με το φασισμό και δεν περιμέναμε να ανοίξει η τοπική τρύπα των νεοναζί κοντά στο χώρο μας για να ανακαλύψουμε την ύπαρξη του”.

Αντίθετα, έχοντας την πεποίθηση ότι ο αγώνας ενάντια στο φασισμό δεν είναι κάτι που αφορά ένα κλειστό κύκλο ειδικών ή ορισμένους συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, αλλά υπόθεση όλης της κοινωνίας, αποφασίσαμε να θέσουμε το ζήτημα στη γειτονιά διερευνώντας τις πιθανότητες σύμπραξης και με άλλους ανθρώπους στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός μαζικού, πολύμορφου και δραστήριου κινήματος ώστε να απονομιμοποιηθεί κοινωνικά η παρουσία των φασιστών στην περιοχή. Με πρωτοβουλία των συντρόφων και των συντροφισσών που συμμετέχουμε στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο “επί τα πρόσω”, μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα πόρτα-πόρτα στη γειτονιά, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες συζητήσεις με γείτονες και καλέστηκε λαϊκή συνέλευση στην πλατεία της Παντάνασσας την Πέμπτη 19 Ιούνη.

Στην πρώτη εκείνη συνέλευση συμμετείχε πλήθος κόσμου, τόσο της γειτονιάς, όσο και αλληλέγγυων. Από τότε, και για περισσότερο από ένα μήνα η πλατεία της Παντάνασσας βρέθηκε στο επίκεντρο των αντιφασιστικών συνελεύσεων, εκδηλώσεων και κινητοποιήσεων. Σε μια λογική έμπρακτης εναντίωσης στην παρουσία των φασιστών στη γειτονιά καιεπανοικειοποίησης του δημόσιου χώρου, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες εκδηλώσεις, τόσο κατά τις ημέρες που ήταν ανοιχτά τα γραφεία τους, όσο και σε άλλες στιγμές. Έτσι, την Κυριακή 22 Ιούνη προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ “Φασισμός ΑΕ” , ενώ την Τετάρτη 25 του ίδιου μήνα πραγματοποιήθηκε λαϊκή συνέλευση στην πλατεία και ακολούθησε λαϊκό γλέντι. Επίσης, την Πέμπτη 26 του μήνα πραγματοποιήθηκε μουσική εκδήλωση στις σκάλες της Πατρέως από το “επί τα πρόσω” με κεντρικό σύνθημα: “όταν οι γείτονες κάνουν συνέλευση, οι μπάτσοι φυλάνε τους φασίστες”. Το Σάββατο 28 του μήνα πραγματοποιήθηκε ενημερωτική εξόρμηση στη γειτονιά, ενώ την επόμενη μέρα έγινε λαϊκή συνέλευση και ακολούθησε συλλογικό φαγοπότι. Την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου, οι κινητοποιήσεις κορυφώθηκαν. Την Τετάρτη 2 του μήνα έγινε μαζική αντιφασιστική συγκέντρωση στην πλατεία που έστειλε ένα σαφές μήνυμα στους νεοναζί και τους πολιτικούς τους πάτρονες πως σε πείσμα όσων επιδιώκουν να μετατρέψουν τη γειτονιά σε πεδίο επιβολής του μίσους, του ρατσισμού και της σιγής νεκροταφείου, εκείνο που τελικά θα επικρατήσει θα είναι το δίκιο της ζωής, της αυτοοργανωμένης δράσης, της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Την επόμενη μέρα (Πέμπτη 3 Ιούλη) διοργανώθηκε αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό φεστιβάλ με τη συμμετοχή κοινωνικών χώρων και δομών αλληλεγγύης, αντιρατσιστικών οργανώσεων και πρωτοβουλιών. Πραγματοποιήθηκε κουκλοθέατρο, προβολές αντιφασιστικών βίντεο, συναυλία, ενώ υπήρχαν βιβλία κινηματικών εκδόσεων, ενημερωτικά σταντ από το κοινωνικό ιατρείο Πάτρας και από κινήσεις μεταναστών. Το πρωί του Σαββάτου 5 Ιούλη ξεκίνησε καλεσμένη αντιφασιστική διαδήλωση από τη γειτονιά, η οποία κινήθηκε σε κεντρικούς δρόμους με σύνθημα “τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά” και τη συμμετοχή 200 και πλέον ανθρώπων.  Η διαδήλωση κατόρθωσε να απομονώσει κοινωνικά τους φασίστες και να δείξει πως οι δρόμοι και οι πλατείες της γειτονιάς και της πόλη ανήκουν στους αντιφασίστες, στους νεολαίους και στους ελεύθερους ανθρώπους και όχι στα φασιστικά αποβράσματα.

Οι εκδηλώσεις και οι συνελεύσεις στην πλατεία της Παντάνασσας συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος περίπου του Ιουλίου. Παράλληλα, όλο αυτό το διάστημα πραγματοποιήθηκαν πολλές δράσεις στη γειτονιά, κολλήθηκαν εκατοντάδες αφίσες και χαρτοπανό, γράφτηκαν δεκάδες αντιφασιστικά συνθήματα στους τοίχους, κρεμάστηκε τεράστιο πανό από τις σκαλωσιές της υπό ανακατασκευή εκκλησίας, ενώ η εξωτερική πρόσοψη των γραφείων των νεοναζί διακοσμήθηκε με χρώματα και αυγά. Ακόμη, οι ίδιοι οι κάτοικοι της πολυκατοικίας όπου στεγάζονταν τα φασιστικά γραφεία, μέσα από μαζικές συνελεύσεις, είχαν πάρει θέση ενάντια στην παρουσία τους εκεί και κινήθηκαν και νομικά εναντίον τους.

Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί πως σε όλο το διάστημα των κινητοποιήσεων, υπήρχε ισχυρή αστυνομική παρουσία στην πολυκατοικία ώστε να προφυλάσσονται οι, λίγοι από κάθε άποψη, φασίστες από την οργή των αντιφασιστών. Μέσα σε περίπου ενάμιση μήνα, η χρυσή αυγή αναγκάστηκε να κλείσει τα γραφεία της και να ξεκινήσει το άχαρο ταξίδι της περιπλάνησης προς αναζήτηση νέας στέγης.

Τα συμπεράσματα που μπορούμε να εξάγουμε από αυτές τις περίπου έξι εβδομάδες αγώνα στην περιοχή της Παντάνασσας είναι τα εξής:

 

  • Επιβεβαιώθηκε στην πράξη ότι υπάρχουν ακόμα κοινωνικά κομμάτια που είναι διατεθειμένα να μπουν σε διαδικασία αγώνα και αντίστασης. Ακόμα και αν αυτό δεν κράτησε πολύ, ή ακόμα κι αν σταδιακά ορισμένες δυνάμεις εξασθένησαν, έγινε σαφές ότι όταν μια γειτονιά αποφασίσει να διαχειριστεί συλλογικά τα προβλήματα της μπορεί να βρει καλύτερες και αποτελεσματικές λύσεις.

  • Η επιλογή της σύνδεσης με αυτά τα κομμάτια, όπως και η στήριξη και από άλλους αλληλέγγυους -συλλογικότητες και άτομα- είναι αυτή που σε μεγάλο βαθμό δημιούργησε μια κοινωνική ασπίδα στη γειτονιά, εδραίωσε την ύπαρξη του αντιφασιστικού λόγου, προώθησε την αντιφασιστική δράση και απονομιμοποίησε στη συνείδηση των περισσοτέρων την ύπαρξη των φασιστών σε αυτήν.

 

  • Η κοινωνική αυτοοργάνωσωση, η ανοιχτή συνέλευση όπου οι αποφάσεις λαμβάνονταν και υλοποιούνταν από όλους, το σπάσιμο του φόβου και το χτίσιμο δεσμών αλληλεγγύης ήταν τα βασικά στοιχεία που δημιούργησαν τις συνθήκες για ζωντανή και δημιουργική αντίσταση. Μπροστά στην προοπτική της μετατροπής της σε μια γειτονία μίσους, κανιβαλισμού και ρατσισμού, οι “γείτονες και οι γειτόνισσες” της Παντάνασσας πάτησαν στη συλλογική δράση και έστειλαν τους νεοναζί από κει που ‘ρθαν.

  • Επίσης, με αφορμή ένα δυσάρεστο γεγονός όπως είναι η παρουσία της χρυσής αυγής στη γειτονιά, η πλατεία της Παντάνασσας και οι γύρω δρόμοι, οι χώροι που καθημερινά ζούμε, εργαζόμαστε και δημιουργούμε, πήραν ζωή και μετατράπηκαν σε πεδία πολύμορφων συλλογικών δράσεων. Στο χέρι μας είναι να μην τους ξαναφήσουμε να ρημάξουν στο σκοτάδι και τη μιζέρια

  • Τέλος, ο αγώνας αυτός άφησε και μια σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον, ανοίγοντας νέες προοπτικές για όποιον βρεθεί αντιμέτωπος με την παρουσία των νεοναζί στη δική του γειτονιά. Δημιούργησε ένα ισχυρό αντιφασιστικό ανάχωμα, προσθέτοντας ένα ακόμα λιθαράκι στον αντιφασιστικό αγώνα αλλά ταυτόχρονα αποτέλεσε και μια πρόταση αγώνα κι αυτό είναι ακόμα σημαντικότερο από την πρόσκαιρη αποτελεσματικότητα του. Ειδικά σε μια περίοδο που ο φασισμός επιχειρεί να βρει ριζώματα και να σπείρει το φόβο στις γειτονιές, θα πρέπει να βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση ώστε να εμποδίσουμε εν τη γεννέσει τους τέτοια φαινόμενα όπου κι αν αυτά εμφανίζονται, μέχρι να κλείσουμε τους φασίστες μια για πάντα στις τρύπες τους..

Κλείνοντας, θα θέλαμε να τονίσουμε πως από την πλευρά μας, ως αυτοδιαχειριζόμενος χώρος “επί τα πρόσω” που λειτουργεί στην περιοχή θα συνεχίσουμε να είμαστε ανοιχτοί για όσους γείτονες γνωριστήκαμε, αποκτήσαμε αμοιβαίο σεβασμό και αποδοχή, αλληλεπιδράσαμε και αναπτύξαμε σχέσεις μέχρι σήμερα, αλλά και για όσους θα συναντηθούμε στο μέλλον. Μέσα από πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, συζητήσεις και προβολές- διαμορφώνουμε ένα σταθερό σημείο αναφοράς για ουσιαστική επικοινωνία, ζύμωση και συλλογική αυτομόρφωση, για εξάσκηση της κριτικής σκέψης, για ζωντανή ανθρώπινη δημιουργία και δράση.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΟΒΟ, ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ…

ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ. ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ!

αυτοδιαχειριζόμενος χώρος “επί τα πρόσω”

Πατρέως 87 (κοντά στις σκάλες) | epitaprosw.espivblogs.net

Συγκέντρωση στο Παράρτημα εν όψει του δικαστηρίου για την επίθεση στο Στέκι Αντίπνοια

ntipn_sugk

Σχετικά με την επίθεση παρακρατικών νεοναζί στο Στέκι Αντίπνοια στην Αθήνα τον Ιούνη του 2008 και την επικείμενη δίκη

Στις 30 Ιουνίου του 2008, το αναρχικό στέκι «Αντίπνοια» (στα Κάτω Πετράλωνα, Αθήνα) δέχθηκε οργανωμένη επίθεση από 15-20 παρακρατικούς της χρυσής αυγής ενώ μέσα γινόταν μάθημα αυτομόρφωσης Ισπανικών με τέσσερα άτομα. Οι δύο από αυτούς μαχαιρώθηκαν, ο ένας αρκετά σοβαρά. Λίγες ώρες αργότερα προσήχθησαν σε κοντινή απόσταση δύο άτομα (ο Βασίλης Σιατούνης, υποψήφιος της χρυσής αυγής στις προηγούμενες νομαρχιακές εκλογές, και ο Αθανάσιος Στράτος). Πάνω τους βρέθηκαν μαχαίρια και τσεκούρι. Ομολόγησαν ότι είναι μέλη της χρυσής αυγής και ότι συμμετείχαν στην επίθεση στο στέκι.

Η χρυσή αυγή, όπως και κάθε φασιστικό-νεοναζιστικό μόρφωμα, έρχεται να επιτελέσει τον ιστορικό του ρόλο σε κάθε κρίσιμη συγκυρία. Είναι οι ρουφιάνοι που εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εξουσιαστών και των καταπιεστών. Το μακρύ χέρι της κυριαρχίας που σε συνεργασία με τους επίσημους κρατικούς μηχανισμούς συνθέτουν από κοινού τις συνθήκες επιβολής του Καθεστώτος Έκτακτης Ανάγκης.

Ο φασισμός αποτελεί ιστορικά οργανική τάση του καπιταλισμού που αναδύεται από τις κυρίαρχες ελίτ σε συγκεκριμένες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες κρίσης. Είναι η τελευταία εφεδρεία -και γι’ αυτό η πιο κτηνώδης- του συστήματος για την αυτοπροστασία του. Είναι ένα ιδεολογικό-πολιτικό εργαλείο καταστολής των κοινωνικών κινημάτων, όταν η κυριαρχία (κράτος και κεφάλαιο) νιώσει ότι η δημοκρατία δεν επαρκεί να προστατεύσει τα συμφέροντά της. Αποτελεί στρατηγική επιλογή του κράτους και του κεφαλαίου ώστε να αφανιστούν όσοι στέκονται εμπόδιο στους σχειδασμούς τους (αγωνιστές, αναρχικοί, αριστεροί, απεργοί, κάθε κοινωνική-ταξική οργάνωση του κινήματος όπως τα σωματεία και οι λαϊκές συνελεύσεις) ή περισσεύουν στο σύγχρονο πλαίσιο που διαμορφώνουν οι βαρβαρες πολιτικές τους (μετανάστες, τοξικοεξαρτημένοι) διά του εκφοβισμού ή της ωμής βίας (δολοφονίες, προβοκάτσιες, μαχαιρώματα, ξύλο, τραμπουκισμοί).

Η πολιτική εξουσία δεν διστάζει να καταδικάσει υποκριτικά τη χρυσή αυγή ως εγκληματική οργάνωση, αποφεύγοντας ωστόσο να μιλήσει για το φασισμό και το ρόλο του. Προβάλλει ένα δήθεν αντιρατσιστικό και αντιφασιστικό πρόσωπο θέλοντας να δώσει εγγυήσεις ασφάλειας, κι έτσι να αποσπάσει την κοινωνική συναίνεση και την ταξική ειρήνη. Δηλώσεις όπως «καταδικάζουμε τη βία απ’ όπου κι αν προέρχεται» είναι κενές νοήματος διότι αποκρύπτουν το πώς γεννάται η βία, ποιος την παράγει και πώς διαχέεται στην κοινωνία. Το ίδιο και η θεωρία των δύο άκρων που εξισώνει την απάντηση στη βία των εξουσιαστών με τη μισαλλοδοξία των φασιστών. Τη βία τη γεννά η κυριαρχία και την ασκεί από πάνω προς τα κάτω, ώστε να υπακούμε τους νόμους της σαν πειθήνια όργανα. Όσοι παρεκκλίνουν οδηγούνται στα δικαστήρια και τη φυλακή αν επιλέξουν να αντισταθούν, ή στιγματίζονται και σπρώχνονται στο περιθώριο.

Το στέκι αντίπνοια, εδώ και αρκετά χρόνια συμμετέχει στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, με παρουσία στη γειτονιά μέσα από μαθήματα αυτομόρφωσης και διάφορες πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Μπήκε στο στόχαστρο του κράτους και του παρακράτους όπως και άλλοι αντίστοιχοι χώροι στην Αθήνα και την υπόλοιπη Ελλάδα (πχ. την ίδια περίοδο είχαν πραγματοποιηθεί επιθέσεις στο Θερσίτη στο Ίλιον με εκρηκτικό μηχανισμό, εμπρησμοί στη Βίλα Αμαλίας στην Αχαρνών και στην κατάληψη Πραπόπουλου στο Χαλάνδρι κ.α.) με σκοπό τον εκφοβισμό των αγωνιζόμενων ανθρώπων και τη στοχοποίηση των ελεύθερων χώρων.

Μετά από έξι χρόνια, στις 19 Σεπτέμβρη του 2014 και μόλις μια μέρα μετά τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τάγμα εφόδου της χρυσής αυγής στο Κερατσίνι, θα πραγματοποιηθεί η δίκη των 2 μαχαιροβγαλτών χρυσαυγιτών για την επίθεση στο στέκι Αντίπνοια. Η υπόθεση αυτή αφορά όλους όσοι αντιστέκονται απέναντι στην κυριαρχία και το ολοκληρωτικό καθεστώς που επιβάλλει, αφορά όλους τους αγωνιζόμενους και αξιοπρεπείς ανθρώπους. Ο αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό και το κράτος είναι ταυτόχρονα και αγώνας ενάντια στο φασισμό και δίνεται καθημερινά στους δρόμους, στις γειτονιές, σε χώρους εργασίας, σχολεία, σχολές, αλλά και στις δίκες και στις φυλακές.

Η αλληλεγγύη είναι το πιο δυνατό όπλο που διαθέτουμε. Από την πλευρά μας, ως αναρχικοί αγωνιστές που έχουμε βρεθεί αρκετές φορές αντιμέτωποι με την αντικοινωνική και τρομοκρατική τους δράση σε βάρος των φτωχών και των αγωνιζόμενων ανθρώπων, με πιο πρόσφατο παράδειγμα την αποτυχημένη απόπειρα επιβολής του φασισμού στη γειτονιά όπου στεγάζεται ο αυτοδιαχειριζόμενος χώρος μας, στεκόμαστε δίπλα στους συντρόφους του στεκιού αντίπνοια αλλά και σε οποιονδήποτε βιώνει τις επιθέσεις του κράτους και των παρακρατικών τραμπούκων. Είμαστε και θα είμαστε εδώ και συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε για την κοινωνική χειραφέτηση, για έναν κόσμο ισότητας, ελευθερίας και αξιοπρέπειας. Για τον κομμουνισμό και την αναρχία!

ΟΥΤΕ ΣΠΙΘΑΜΗ ΓΗΣ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟ ΣΤΕΚΙ ΑΝΤΙΠΝΟΙΑ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

ΣΥΓΚΈΝΤΡΩΣΗ – ΜΙΚΡΟΦΩΝΙΚΗ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 19 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ 11πμ στο ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί τα Πρόσω