Νέες κυκλοφορίες στο κινηματικό βιβλιοπωλείο του Επί τα Πρόσω

Ένα Ελευθεριακό Πρόταγμα (Ιστορία, εξέλιξη και πράξη) – Α’ τόμος | Ντιέγο Αμπάδ ντε Σαντιγιάν, εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες

Ένας ισχυρός λόγος για τον οποίο οι αναρχικοί απαξιώνουν, κατά κάποιον τρόπο, την πανάκεια που απορρέει από τον μαρξισμό είναι ότι η ελευθερία και η δικαιοσύνη δεν θα είναι επακόλουθα της πολιτικής κυριάρχησης των εργαζομένων. Το κακό δεν βρίσκεται μόνο στην αστική τάξη, στον καπιταλισμό, στο κράτος. Το κακό βρίσκεται κατά κύριο λόγο στην εθελοδουλία. Την τυραννία πρέπει να την πολεμήσουμε και στους σκλάβους, ίσως περισσότερο ακόμα απ’ ό,τι στους τυράννους. Ο σκλάβος και ο τύραννος είναι φτιαγμένοι από την ίδια πάστα. Αν εξαλείψουμε τον τύραννο αφήνοντας ανέπαφη τη σκλαβιά, δεν θα έχουμε κάνει τίποτα για την ελευθερία.

Είναι απαραίτητο να ξεπεράσουμε πια την περίοδο των κολακειών προς την εργατική τάξη. Στην κοινωνική επανάσταση δεν θα οδηγηθούμε πλέκοντας το εγκώμιο των εργαζομένων, αλλά διακηρύσσοντας την αλήθεια, και στην αλήθεια αναφέρεται η εξής πεποίθησή μας: για την τωρινή κατάσταση, είναι το ίδιο υπαίτιος ο σκλάβος και ο εκμεταλλευμένος όσο ο τύραννος και ο εκμεταλλευτής.
Οι εργαζόμενοι, με την ιδιότητά τους ως εργαζομένοι, δεν έχουν κάποια μοιραία και θεόσταλτη ιστορική αποστολή να εκπληρώσουν. Αποστολή εκπληρώνουν μόνο όσοι διαθέτουν βούληση για δράση, όσοι νιώθουν ν’ αφυπνίζεται στη συνείδησή τους η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Για πρώτη φορά στα ελληνικά, κείμενα μιας πολύ σημαντικής προσωπικότητας του ισπανικού αναρχισμού, του Ντιέγο Αμπάδ ντε Σαντιγιάν. Ο πρώτος τόμος περιλαμβάνει κείμενά του μέχρι το 1936, λίγο πριν την ελευθεριακή επανάσταση.
_______________________________________________

Ο ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ

ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ, ΝΕΟΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑ-ΑΝΑΡΧΙΣΜΟΣ, Ibanez Tomas, εκδόσεις ΕΥΤΟΠΙΑ

Παρουσίαση

Το να επικροτούμε την αναβίωση του αναρχισμού, αλλά ταυτόχρονα να λυπούμαστε επειδή απομακρύνεται από τα παραδοσιακά του σχήματα, όπως κάνουν ορισμένοι αναρχικοί και ορισμένα ρεύματα, συνιστά αντίφαση που εμφανίζεται ξεκάθαρα αν αντιληφθούμε τον δεσμό που ενώνει αυτές τις δύο όψεις. Για άλλη μια φορά πρέπει να επιλέξουμε. Διότι ο αναρχισμός δεν θα είχε αναβιώσει ποτέ αν είχε παραμείνει ο ίδιος. Αν είμαστε αντίθετοι στην ανανέωσή του, είμαστε αναπόφευκτα αντίθετοι και στην επανεμφάνισή του. (…) Αν ο αναρχισμός δεν ήταν από τη φύση του σε συνεχή αλλαγή, θα έσπαγε αυτόν τον τόσο ιδιαίτερο δεσμό που ο ίδιος συντηρεί ανάμεσα στην ιδέα και τη δράση και ο οποίος αποτελεί ένα από τα ιδρυτικά του στοιχεία. Θα γινόταν συνεπώς κάτι άλλο. Ο αναρχισμός δεν προϋπάρχει των πρακτικών που τον θεσμίζουν, ούτε όμως μπορεί να επιβιώσει και χωρίς αυτές που τον παράγουν καθημερινά. Αλλιώς θα ήταν ένα ιστορικό αξιοθέατο. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

Σημείωμα της έκδοσης
Πρόλογος του συγγραφέα στην ελληνική έκδοση
Πρόλογος
Η ορμητική αναβίωση του αναρχισμού
Ο νεοαναρχισμός
Αιτίες της επανεμφάνισης και της ανανέωσης του αναρχισμού
Ο μετα-αναρχισμός
Χρονολογική βιβλιογραφία σχετικά με τον μετα-αναρχισμό
Ελευθεριακή προοπτική
1ο Παράρτημα: Από τη νεωτερικότητα στη μετανεωτερικότητα
2ο Παράρτημα: Ο μεταδομισμός: Σημείο καμπής στη σκέψη
3ο Παράρτημα: Σχετικισμός εναντίον απολυτότητας. Ηθική και αλήθεια

__________________________________________

“Μέσα στην Ομίχλη” του Abel Paz από τις ελευθεριακές εκδόσεις Ναυτίλος

To “Μέσα στην Ομίχλη” του Abel Paz, σε μετάφραση του Angel Perez Gonzalez, βιβλίο μέσα από το οποίο ο συγγραφέας περιγράφει τα βιώματα και τις αναμνήσεις από την τριετία 1939-1942, τα χρόνια δηλαδή αμέσως μετά την ήττα της Ισπανικής Επανάστασης και τη ζωή στα γαλλικά στρατόπεδα εκτόπισης προσφύγων βρίσκεται ήδη στα χέρια μας.Το συγκεκριμένο βιβλίο αναδεικνύει μια άλλη διάσταση πολύ λιγότερο γνωστή στο κοινό: τα χρόνια μετά την ήττα της Επανάστασης. Ποιά ήταν η μοίρα των ανθρώπων που έδωσαν σάρκα και οστά στο μεγαλύτερο κοινωνικό πείραμα του 20ου αιώνα και ίσως της ανθρώπινης ιστορίας; Ποιά ήταν η αντιμετώπιση των προσφύγων από τις δημοκρατίες της Δύσης; Πώς υπερασπίστηκαν οι αναρχικοί τις αξίες τους μέσα στην αγωνιώδη ζωή της εξορίας και της προσφυγιάς;Ο πίνακας του εξωφύλλου είναι του Ρομά Ισπανού αντιφασίστα Helios Gomez, με τίτλο Evacuacion (Εκκένωση) και αναπαριστά την έξοδο των Ισπανών αντιφασιστών από τη Βαρκελώνη.

______________________________________

Δεκέμβρης 2008

Ανάλυση και ερμηνεία: Οι αιτιώδεις μηχανισμοί πίσω από τα συγκρουσιακά γεγονότα

Δημήτρης Παπανικολόπουλος, εκδόσεις των Συναδέλφων

Δεν είναι και λίγες οι δολοφονίες νέων ανθρώπων που προκάλεσαν έντονα συγκρουσιακά γεγονότα. Το να μετατραπεί, όμως, μια δολοφονία σε σημαντικό σταθμό για μια γενιά που από το 2006 βρίσκεται συνεχώς στους δρόμους χρειάζεται να συναντηθούν πολλοί παράγοντες. Οι εξεγέρσεις δεν προκύπτουν επειδή απλώς “τα πράγματα είναι άσχημα”, επειδή η κρατική καταστολή ξεπέρασε κάποιο όριο, ή επειδή ούτως ή άλλως ριζοσπαστικές μειοψηφίες απεργάζονται εξεγέρσεις. Όλα αυτά μπορεί να υπάρχουν και οι εξεγέρσεις να λείπουν. Γιατί, λοιπόν, τα συ­γκρουσιακά γεγονότα πήραν τον χαρακτήρα εξέγερσης; Γιατί η εξέγερση είχε τέτοια έκταση και ένταση; Γιατί την εξέγερση ακολούθησε ύφεση ύστερα από δύο εβδομάδες; Πόση έκταση είχε πραγματικά η βία και πώς ερμηνεύεται; Τι άφησε ο Δεκέμβρης; Ηταν τελικά ή δεν ήταν εξέγερση; Όλα αυτά εξετάζονται αναλυτικά.

Η ιστορία αρχίζει κάπως έτσι: “Ένας μαθητής δολοφονήθηκε από αστυνομικό στα Εξάρχεια χωρίς σημαντικό λόγο μπροστά σε μάρτυρες σε μια περίοδο που η νομιμοποίηση της κυβέρνησης είχε τρωθεί. Εάν έλειπε έστω και μια λέξη από την παραπάνω πρόταση ίσως σήμερα να μην…”. Βλέπετε, δεν είναι αστυνομικό μυθιστόρημα. Στην επιστήμη κινούμαστε αντίθετα: αν και ξέρουμε από την αρχή τον δολοφόνο, μας ενδιαφέρει να μάθουμε όλα τ’ άλλα.

______________________________________________

Κρίση;

Γιώργος Μεταξάς, Οι εκδόσεις των συναδέλφων

Το βιβλίο του Γιώργου Μεταξά με τίτλο Κρίση; επιχειρεί να ανασυνθέσει τις οικονομικές εξελίξεις των τελευταίων 10 ετών. Ξεκινάει από την κρίση των υποβαθμισμένων ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων των ΗΠΑ το 2007 και φτάνει μέχρι τις μέρες μας και συγκεκριμένα την παράδοση του ΣΥΡΙΖΑ και τη συνέχιση της πολιτικής λιτότητας στην Ελλάδα.

_______________________________________________

 

Το λεξιλόγιο της αποανάπτυξης, εκδόσεις των Συναδέλφων

 

Επιμέλεια: Τζάκομο Ντ’ Αλίζα – Φεντερίκο Ντεμάρια – Γιώργος Καλλής

Ζούμε σε μια εποχή στασιμότητας, ταχείας φτωχοποίησης ενός τεράστιου μέρους του πληθυσμού, αυξανόμενων ανισοτήτων και κοινωνικο­οικολογικών καταστροφών. Στον κυρίαρχο λόγο, αυτά είναι αποτελέσματα της οικονομικής κρίσης ή της έλλειψης ανάπτυξης. Αυτό το βιβλίο υποστηρίζει ότι η ίδια η ανάπτυξη είναι η αιτία αυτών των προβλημάτων και ότι έχει γίνει αντιοικονομική, οικολογικά μη βιώσιμη και εγγενώς άδικη.

Όταν η γλώσσα που μιλάμε δεν αρκεί ώστε να αρθρώσουμε αυτό που εκλιπαρεί να αρθρωθεί, τότε σημαίνει ότι έχει έρθει η ώρα για ένα νέο λεξιλόγιο.

Ένα ολόκληρο κίνημα –που ξεκίνησε από τη Γαλλία αρχικά ως κίνημα ακτιβιστών και διανοούμενων και κατόπιν έγινε μαζικό και παγκόσμιο– παλεύει για την απεμπλοκή της δημόσιας συζήτη­σης από τον στείρο οικονομισμό και την οριστική παύση της οικονομικής ανάπτυξης ως κοινωνικό στόχο. Η αποανάπτυξη συνεπάγεται κοινωνίες που θα χρησιμοποιούν λιγότερους φυσικούς πόρους και θα οργανώνονται για να ζήσουν με ριζικά διαφορετικό τρόπο. «Απλότητα», «συμβιωτικότητα», «αυτονομία», «φροντίδα», «κοινά» και «δαπάνη» είναι μερικές από τις λέξεις οι οποίες σκιαγραφούν μια κοινωνία αποανάπτυξης.

Το λεξιλόγιο της αποανάπτυξης είναι το πρώτο βιβλίο στην ελληνική γλώσσα που έρχεται να καλύψει πλήρως την έκρηξη της βιβλιογραφίας σχετικά με το θέμα. Παρουσιάζει και εξηγεί τις διαφορετικές γραμμές σκέψης και προτείνει τρόπους δράσης που μαζί συμπληρώνουν το παζλ της αποανάπτυξης. Το βιβλίο συγκεντρώνει κείμενα κορυφαίων επιστημόνων, νέων ερευνητών, αλλά και ακτιβιστών που κάνουν πράξη την αποανάπτυξη «εδώ και τώρα».

Πρόκειται για μια απαραίτητη πηγή πληροφοριών και έμπνευσης για όλους εκείνους που όχι μόνο πιστεύουν ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός, αλλά εργάζονται και αγωνίζονται για να τον δημιουργήσουν σήμερα.

______________________________________

Η βαρύτητα στο ή, του Κώστα Γουρνά | εκδόσεις των Συναδέλφων

Η βαρύτητα στο ή είναι ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα, σε τρεις χρόνους. Ο συγγραφέας κινείται με την άνεση του χρονοταξιδιώτη από την Αθήνα του 2010 (λίγο μετά την τραγωδία της ΜΑΡΦΙΝ), στο Βερολίνο του 2034 και στο Βόλγκογκραντ του 2110.

Τρεις πολιτικές ιστορίες, τρεις ερωτικές ιστορίες, φαινομενικά αυτοτελείς, που όσο κυλά η ιστορία αλληλοτροφοδοτούνται. Ο Γενάρης και η Ρόζα, η Μελίνα και ο Οδυσσέας, ο Τσάρλυ, ο Ματίας, η Ίντυ, ο Σων και ο Τσάο Εξ, όλοι τους αναρχικοί ή συμπαθούντες τέμνουν τις ζωές τους σε μια ιστορία που έχει πολλές αναφορές στην έννοια του χρόνου.
Από τη θεωρία των χορδών μέχρι τον θρυλικό παντογνώστη προπονητή ποδοσφαίρου, το βιβλίο κρατάει τον αναγνώστη σε αγωνία με το σπονδυλωτό μοτίβο του και την αλληλουχία καταστάσεων και γεγονότων, που δεν θα μπορούσαν να απέχουν πολύ από τη μέλλουσα πραγματικότητα. Μια πολιτική και κοινωνική ακτινογραφία της κρίσης και όσων αυτή φέρει τον αιώνα που διανύουμε.
Ένα βιβλίο για την ηθική και την επανάσταση, όπως αξίζει να είναι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

__________________________________________

 

Ερυθρές Ταξιαρχίες μια Ιταλική υπόθεση, εκδόσεις διάδοση

Αυτό το βιβλίο-συνέντευξη του κατασυκοφαντημένου Μάριο Μορέττι μας βοηθάει να κατανοήσουμε τι πραγματικά σημαίνει να αφιερώνεις τη ζωή σου στον ένοπλο αγώνα, να μάχεσαι για πάνω από μία δεκαετία και τελικά να βιώνεις την υποχώρηση, έπειτα τη φυλακή και τέλος την απώλεια της συλλογικής ταυτότητας που πρόσφερε σε αυτούς τους ανθρώπους την αξιοζήλευτη δυνατότητα να νιώθουν ο ένας τον άλλο “σύντροφο”. Ο Μορέττι δεν μασάει τα λόγια του όταν φτάνει στο σημείο της αυτοκριτικής, δεν κάνει μια αγιογραφία του αντάρτικου και των ανταρτών πόλης. Κάνει κάτι πολύ πιο σημαντικό, αποδεικνύει με τη στάση του ότι η συλλογική μνήμη δεν είναι λέξεις σε κάποια δικογραφία που δεν αξίζουν ούτε όσο το χαρτί πάνω στο οποίο είναι γραμμένες. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

___________________________________________

ΜΟΛΟΤ 3# Τεύχος

Περιεχόμενα

-Η ειδική μνημονιακή έκφραση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στην Ελλάδα και τα σύγχρονα επαναστατικά καθήκοντα.

-Σχετικά με την πώληση των «κόκκινων» δανείων και τη σημασία τους.

-Συμβολή στην Εκδήλωση/Βιβλιοπαρουσίαση με τον πολιτικό κρατούμενο Δ. Κουφοντίνα για την πολιτική συγκυρία και την επαναστατική προοπτική στο Κ* ΒΟΞ (30/6/16).

-Παρέμβαση του συντρόφου Δημήτρη Κουφοντίνα.

-Ελληνική εξωτερική πολιτική και σχέδια γεωστρατηγικής αναβάθμισης. Μέρος Β: Σχέσεις Ελλάδας-Ισραήλ.

-Χρυσή Αυγή: Η φωνή του κεφαλαίου μέσα από τις ερωτήσεις της στο αστικό κοινοβούλιο.

-Το κατειλημμένο Κέντρο Απεξάρτησης «HASAN FERIT GEDIK» ανήκει στους συντρόφους του Λαϊκού Μετώπου Τουρκίας, το λαό και τους αγώνες του.

-Συνέντευξη στη Διεθνή Κόκκινη Βοήθεια του Ρώσου επαναστάτη κομμουνιστή A. Sokolov, πρώην κρατούμενου στην Ουκρανία.

-Είναι ο Διαφωτισμός, ηλίθιε! Σχόλιο με αφορμή το σκίτσο του Charlie Hebdo.

____________________________________________

ΛΑΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ – ΛΑΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ, εκδόσεις Προμαχώνας

Ο συγγραφέας στρατηγός Βο Νγκουγιέν Γκιάπ, μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του διεθνούς επαναστατικού – προοδευτικού κινήματος του 20ου αιώνα, θεωρείται, από εχθρούς και φίλους, αξεπέραστη στρατιωτική φυσιογνωμία. Η επιλογή να μεταφραστεί την δεδομένη στιγμή και στις δεδομένες συνθήκες μια συλλογή κειμένων και άρθρων του στρατηγού Γκιάπ, γίνεται τόσο εξαιτίας της ανεπαρκούς ελληνικής πολιτικής βιβλιογραφίας σε σχέση με το Βιετναμέζικο απελευθερωτικό επαναστατικό  πόλεμο όσο και για τον πλούτο πολιτικών – στρατιωτικών εμπειριών που μπορεί να αποκομίσει ο αναγνώστης από την αποτύπωση της ιδιοφυούς πολιτικής – στρατιωτικής αντίληψης του.

___________________________________________

ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ 2017, Ταμείο αλληλεγγύης φυλακισμένων και διωκόμενων αγωνιστών

_________________________________________

Ο Λα Μποεσί προφήτης της ελευθερίας, Μιγκέλ Αμπενσούρ, εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες,

Με τη σκανδαλώδη υπόθεση που προτείνει στον Λόγο περί εθελοδουλείας, ο Λα Μποεσί πραγματοποιεί τον 16ο αιώνα μια ρήξη –επιστημολογική, φιλοσοφική, αλλά και πολιτική– που μετασχηματίζει τα δεδομένα της κλασικής θεωρίας της κυριαρχίας όπως και το ίδιο το πολιτικό ερώτημα. Μετατοπίζοντας το βλέμμα από τους κυρίαρχους στους κυριαρχούμενους, προσπαθεί να φέρει στο φως τις πολλαπλές οδούς μέσω των οποίων οι κυριαρχούμενοι συμμετέχουν ενεργά στην ίδια τους την υποδούλωση. Επιφέρει έτσι μια αλλαγή παραδείγματος στον τρόπο που γίνεται αντιληπτό το ανθρώπινο στο πολιτικό πεδίο, αλλαγή η οποία, μακριά από το να συμβάλλει σε μια ελευθεροκτόνα προσέγγιση, διανοίγει νέες δυνατότητες στην υπόθεση της ανθρώπινης χειραφέτησης.
Ο Μιγκέλ Αμπενσούρ εμβαθύνει στην υπόθεση της εθελοδουλείας με στόχο να αναδείξει την καλή της χρήση, στόχο που είχε και ο ίδιος ο Λα Μποεσί αποτελώντας έναν σύγχρονο προφήτη της ελευθερίας.
____________________________________________

Κοινωνικός Αναρχισμός #5

Περιεχόμενα

Σημείωμα της συντακτικής ομάδας
Σωτήρης Λυκουργιώτης
«Προλετάριοι όλων των χωρών, τέρμα η δουλειά»
Αλέξανδρος Ηλιάδης
Μηχανές και κοινωνική σχέση – κεφάλαιο
Αντώνης Δρακωνάκης
Για την εξέγερση του πρεκαριάτου
Antisystemic
Η εργασία δεν είναι πια αυτό που ήταν
Νόρμπερτ Τρένκλε
Η εργασία στην εποχή του πλασματικού κεφαλαίου
Wayne Price
Μια αναρχική κριτική της πολιτικής οικονομίας του Μαρξ
Δημήτρης Τρωαδίτης
Εργατική τάξη, μετανάστευση και κρίση στην Αυστραλία
Νεφέλη – Μυρτώ Πανδίρη
Η σύντομη άνοιξη του συνδικαλισμού βάσης στην Ελλάδα
Ιωάννα Μιχαήλ
Το μαυροκόκκινο μέλλον μας

_______________________________________

Θάνατος, Todd May, εκδόσεις Στάσει Εκπίπτοντες

Είναι δυνατό να προστατευτούμε από άλλα δεινά, όσον αφορά τον θάνατο όμως, εμείς οι άνθρωποι ζούμε σε μια πόλη χωρίς τείχη.
Επίκουρος

Θα ήθελα να ισχυριστώ εξαρχής κάτι τολμηρό: το γεγονός πως πεθαίνουμε είναι το σημαντικότερο γεγονός για εμάς.
Κατά κύριο λόγο, αγνοούμε τον θάνατο. Σχεδιάζουμε το μέλλον σαν να μην πρόκειται να συμβεί. Δεν πορευόμαστε σαν τα υπόλοιπα ζώα που η επίγνωση του θανάτου τους αναδύεται μόνο όταν αντιμετωπίζουν μια απειλή. Με μια έννοια, γνωρίζουμε πως θα πεθάνουμε. Γνωρίζουμε ότι ο θάνατός μας θα είναι το τέλος μας, ότι ο θάνατος δεν είναι ένα επίτευγμα ή ένας σκοπός, και ότι με κάποιο τρόπο είναι ταυτόχρονα αναπόφευκτος και αβέβαιος. Παρ’ όλα αυτά, τρέχουμε μακριά από αυτή τη γνώση σαν να μην έχει καμιά σχέση με μας. Ο θάνατος, όταν έρχεται, πάντοτε μας σοκάρει, αποτελεί ένα χτύπημα που μας έρχεται απέξω, παρά αποτελεί μια κεντρική ανθρώπινη δυνατότητα. Αντιδρούμε στον θάνατο -των άλλων- περισσότερο ως κάτι που τους συνέβη παρά ως κάτι που σχετίζεται με το ποιοι είναι. Αν το βλέπαμε ως κάτι που σχετίζεται με το ποιοι είμαστε, θα έπρεπε επίσης να δούμε τον εαυτό μας με όρους θνητότητας. Για τους περισσότερους από εμάς, τον περισσότερο καιρό τουλάχιστον, αυτό είναι κάτι που δεν μπορούμε να αντέξουμε.
Todd May

________________________________________

Αντάρτικο, Δημήτρης Γκιούλος, Κωνσταντίνος Παπαπρίλης – Πανάτσας, συνεργατικές εκδόσεις Κουρσάλ

Πρόκειται για έναν διάλογο που οι δυο συγγραφείς δημιούργησαν από κοινού και αποτυπώνει τις ποιητικές τους ανταλλαγές. Το βιβλίο περιλαμβάνει συνολικά οκτώ διαλόγους, θεματικές ενότητες μιας κουβέντας που με όπλο την κρυπτική γλώσσα της ποίησης προσπαθεί να αποκρυπτογραφήσει το παρόν.

___________________________________________

Το ημερολόγιο των εργαζομένων, ΕΣΕ

Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) αποτελεί ένωση εργαζομένων που ασκεί συνδικαλιστική δράση με βάση τις αρχές του ελευθεριακού συνδικαλισμού.

Η ΕΣΕ θεωρεί πως το μέλλον της κοινωνίας ανήκει στον κόσμο της εργασίας. Οι εργαζόμενοι παράγουν τον κοινωνικό πλούτο, όμως είναι αποκλεισμένοι από αυτόν. Η κοινωνική απελευθέρωση είναι αναγκαία και επιτακτική. Ο κόσμος της εργασίας πρέπει να πάρει τις τύχες στα χέρια του.
Η ΕΣΕ θεωρεί και δική της κληρονομιά την ιστορία του εργατικού κινήματος, την ιστορία του κινήματος της κοινωνικής χειραφέτησης. Εμπνέεται από την πλούσια εμπειρία του αναρχοσυνδικαλισμού και του επαναστατικού συνδικαλισμού. Αντλεί διδάγματα από την πείρα των κοινωνικών επαναστάσεων και ιδιαίτερα από τις ελευθεριακές τους τάσεις. Αποτελεί παράδειγμα για μας η δράση της CNT στο πλαίσιο της Ισπανικής Επανάστασης (1936-1939). Οι ιδέες του ελευθεριακού συνδικαλισμού δεν είναι κάτι το πρόσκαιρο, έρχονται από πολύ μακριά και πάνε πολύ μακριά.
Σκοπός της ΕΣΕ είναι η ανάπτυξη ενός διαφορετικού συνδικαλισμού, οριζόντιου, αντιιεραρχικού, αυτοδιαχειριστικού, ταυτόχρονα διεκδικητικού και επαναστατικού. Επιτακτική είναι η ανάγκη συνολικής ρήξης με τον γραφειοκρατικό συνδικαλισμό. Η ΕΣΕ θέτει ως έναν από τους μακροπρόθεσμους στόχους της τη δημιουργία μιας Ελευθεριακής Συνομοσπονδίας Εργασίας. Σκοπός της ΕΣΕ είναι η κατάργηση όλων των ταξικών και ιεραρχικών διακρίσεων στην κοινωνία. Κανένα προνόμιο για κανέναν δεν είναι αποδεκτό. Σκοπός της ΕΣΕ είναι η προβολή της ιδέας ότι η ομοσπονδιακή και οριζόντια δομή, εκτός από εργαλείο αποτελεσματικής συνδικαλιστικής δράσης, είναι μια πρόταση οργάνωσης της παραγωγής, της οικονομίας, της κοινωνίας.
Η ΕΣΕ συγκροτείται ομοσπονδιακά, βασιζόμενη σε τοπικές και κλαδικές ενώσεις. Λειτουργεί με συνελεύσεις και συνδιασκέψεις. (Από την έκδοση)

Περιεχόμενα

Χρονολόγιο 1936 – 1937
Οι γυναίκες στην Ισπανική επανάσταση
Κολλεκτιβοποίηση στην εξεγερμένη Ισπανία
Οι αγροτικές κολλεκτίβες
Κολλεκτιβοποίηση των Σιδηροδρόμων
Κολλεκτιβοποίηση στο Τραμ της Βαρκελώνης
Ο εμφύλιος μέσα στον εμφύλιο (τα γεγονότα στη Βαρκελώνη το Μάη του 1937)
Χρονολόγιο 1938 – 1939
Έλληνες αντιφασίστες στον Ισπανικό Εμφύλιο
Ισπανική επανάσταση και εκπαίδευση
Βιβλιογραφία

______________________________________

Σάντοκαν, μια ιστορία της Καμόρα

Νάνι Μπαλεστρίνι, εκδόσεις βιβλιοπέλαγος

Ο Σάντοκαν ήταν ένας μυθικός Μαλαίσιος πειρατής, ήρωας του ομώνυμου μυθιστορήματος του Εμίλιο Σαλγκάρι. Ο Σάντοκαν ήταν και η αρχετυπική μορφή πολλών ταινιών, τηλεοπτικών σειρών, παιδικών μυθιστορημάτων και ταινιών κινουμένων σχεδίων. Ο Σάντοκαν τελικά στοίχειωσε το συλλογικό λαϊκό υποσυνείδητο στην Ιταλία: με αυτήν την προσωνυμία έγινε γνωστός ο αρχιμαφιόζος της Καμόρα Φραντσέσκο Σκιαβόνε, που συνελήφθη το 1998 και μετά από μια θυελλώδη δίκη καταδικάσθηκε το 2008 σε ισόβια. Επιχειρηματικό μυαλό, με λογική και ευαισθησία οικογενειάρχη, πολύτεκνος, θαυμαστής του Ναπολέοντα, άφησε στην οικογένειά του και τη φατρία μια αμύθητη περιουσία.Κάτι που ήταν λογικό να συμβεί, γιατί μαφία, όσο και αν το κρύβουν τα ΜΜΕ και οι κάθε λογής μηχανισμοί χειραγώγησης των «από πάνω» σημαίνει, σε τελική ανάλυση, λαϊκός καπιταλισμός στην πράξη. Και ο καπιταλισμός, είτε μας αρέσει είτε όχι, εξακολουθεί να λαμπρύνει τα όνειρα και να σκιάζει τις ζωές των «από κάτω» στον ανεπτυγμένο κόσμο. Από την Ιταλία μέχρι τη Ρωσία, από το Μεξικό μέχρι την Ελλάδα.
Σάντοκαν είναι λοιπόν και ο τίτλος του σχετικά πρόσφατου μυθιστορήματος του Νάνι Μπαλεστρίνι (2005). Μέσα από τα μάτια και τα βιώματα ενός παιδιού, το οποίο κοινωνικοποιείται καθώς ανδρώνεται μαζί και… παράλληλα με τη φατρία, παρακολουθούμε τα γεγονότα που σημάδεψαν την άνοδο και την παγίωση στην εξουσία της φατρίας των «Καζαλέζι» και την οικοδόμηση της οικονομικής αυτοκρατορίας τους, που σταδιακά εξαπλώθηκε σε ολόκληρο τον κόσμο. Από την πρωταρχική συσσώρευση του κοινού οργανωμένου εγκλήματος μέχρι τις κρατικές εργολαβίες. Ένα βιβλίο που παρακολουθεί τη μεταπολεμική κοινωνική και οικονομική ιστορία της «βαθιάς» Ιταλίας, από την εποχή της εσωτερικής μετανάστευσης προς το βορρά μέχρι την άφιξη των ανατολικοευρωπαίων αρχικά και των τριτοκοσμικών στη συνέχεια οικονομικών μεταναστών.
____________________________________________

Η απόδραση των βούρλων (ένας δραπέτης θυμάται), εκδόσεις ασύμμετρη απειλή

Η μεγάλη στιγμή φαινόταν πολύ κοντά πια. Με ενθουσιασμό καθαρίσανε τη στοά πετώντας τα μπάζα στο βόθρο. Σε δυο μέρες, εκείνη η απαίσια στενή σωλήνα μεταβλήθηκε σε πραγματικό τούνελ, άνετο, καθαρό, φωταγωγημένο.
Μπορούσες τώρα να μπουσουλάς ελεύθερα κι όχι να σέρνεσαι σαν το φίδι. Χαίρεσαι να τη βλέπεις. Άξια έγινε σε λίγες μέρες οδός απελευθέρωσης 27 πολιτικών κρατουμένων…
_________________________________________

“Οι arditi del popolo και η αναπότρεπτη ορθότητα του αναρχισμού- δοκίμιο πάνω στη διαστρέβλωση της ιστορίας τους από το Σ.Ε.Κ”.

Iain McKay, εκδόσεις αλληλεγγύη
Το βιβλίο διατίθεται με ελεύθερη συνεισφορά και θα το βρείτε σε στέκια-καταλήψεις- εκδηλώσεις του αναρχικού κινήματος και αποτελεί κριτική του βιβλίου του Tom Behan με τίτλο “Arditi del Popolo¨Η ιστορία της πρώτης αντιφασιστικής οργάνωσης και η αποτρέψιμη άνοδος του Μουσολίνι” που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις του Μαρξιστικού Βιβλιοπώλείου.
_________________________________________

Αναρχική Αντίσταση στην Δικτατορία Βιντάλ, εκδόσεις Ασύμμετρη Απειλή

_________________________________________
αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί τα Πρόσω, Πατρέως 87 _Πάτρα
ανοιχτά κάθε Τρίτη και Πέμπτη μετά τις 19:00

Published by

epitaprosw

Ο αυτοδιαχειριζόμενος χώρος “επί τα πρόσω” συγκροτήθηκε από αναρχικούς και αναρχικές που -σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό- συνυπάρχουμε εδώ και καιρό σε πολιτικές διαδικασίες, σε κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες και σε άλλα αυτοδιαχειριζόμενα κοινωνικά κέντρα, όπως η κατάληψη Παραρτήματος που στις 5 Αυγούστου σφραγίστηκε από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς μαζί με την κατάληψη Μαραγκοπούλειο και την κατάληψη Ν.Γύζη 33 – αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΤΕΙ. Φτιάχνουμε ένα χώρο συνάντησης, ανάπτυξης δραστηριοτήτων και επαφής με εκείνους και εκείνες που είτε πορευτήκαμε μαζί στους δρόμους του αγώνα ως σήμερα είτε θα γνωριστούμε σε αυτούς που μας περιμένουν για να τους διαβούμε αύριο… Επιδιώκουμε να γίνει σταθερό σημείο αναφοράς για ουσιαστική επικοινωνία, ζύμωση και συλλογική αυτομόρφωση, εξάσκηση της κριτικής σκέψης και ζωντανή ανθρώπινη δημιουργία, μακριά από εφήμερες συνευρέσεις, βαλτωμένες στα στάσιμα νερά των αδιεξόδων που γεννά η επιβεβλημένη καθημερινότητα του ατομικού ανταγωνισμού, της αποξένωσης και της απάθειας… Προωθούμε τη λογική της αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, της αυτοοργανωμένης έκφρασης, της ισότιμης συμμετοχής και της οριζοντιότητας με την πεποίθηση πως ο τρόπος που αγωνιζόμαστε σήμερα έχει άμεση συνάφεια με την κοινωνία που θέλουμε να οικοδομήσουμε αύριο… Σκοπεύουμε να αποτελέσει εφαλτήριο για ακηδεμόνευτη παρέμβαση και δράση πάνω σε μια σειρά από ζητήματα που σχετίζονται με τη ζωή μας και των γύρω μας και τις επιπτώσεις που έχουν πάνω σε αυτές, οι επιλογές και οι σχεδιασμοί των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών… Δεν έχουμε αυταπάτες περί εξωραϊσμού και μεταρρύθμισης της υπάρχουσας ασφυκτικής πραγματικότητας και στρεφόμαστε ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς τους, αναγνωρίζοντας πως είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για τη διαιώνιση των καταπιεστικών και εκμεταλλευτικών σχέσεων που γεννούν τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες και τη λεηλασία του φυσικού κόσμου. Με λίγα λόγια, στην βαρβαρότητα του σήμερα δεν φιλοδοξούμε να δημιουργήσουμε οάσεις ελευθερίας αλλά δημιουργούμε ένα χώρο ανοιχτό για οποιαδήποτε και οποιονδήποτε επιθυμεί να ορθώσει αντιστάσεις, να παράξει αρνήσεις και να αναζητήσει καταφάσεις στην επίπονη αλλά όμορφη διαδικασία της κοινωνικής χειραφέτησης και της δημιουργίας ενός νέου κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας… Για όσους και όσες γυρίζουν την πλάτη στον κόσμο των κυρίαρχων και διαμορφώνουν τους όρους για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *