ΣΥΛΛΟΓΗ ΕΙΔΩΝ ΠΡΩΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ ΚΑΘΕ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6-8
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ -ΑΛΛΗΛΟΒΟΗΘΕΙΑ – ΑΜΕΣΗ ΔΡΑΣΗ
αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί τα Πρόσω
Πατρέως 87 | epitaprosw.espivblogs.net | epitaprosw@gmail.com
Month: March 2020
Διανομή ειδών πρώτης ανάγκης σε πρόσφυγες και μετανάστες
Σήμερα το πρωί (24/3) σύντροφοι και συντρόφισσες πραγματοποίησαν διανομή τροφίμων και βασικών ειδών πρώτης ανάγκης στους περίπου 150 μετανάστες και πρόσφυγες που ζουν στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο του Λαδόπουλου στην παραλιακή ζώνη της Πάτρας, απέναντι από το νέο λιμάνι.
Ζούμε εν μέσω μιας ανυπολόγιστης ανθρωπιστικής καταστροφής και πρωτόγνωρης κοινωνικής κρίσης, όπου με τραγικό τρόπο αναδεικνύονται οι γιγαντιαίες αντιφάσεις της πολιτικής και οικονομικής οργάνωσης της κοινωνίας και εντέλει η εγκληματική και δολοφονική φύση του κρατικού – καπιταλιστικού συστήματος για την πλειοψηφία της κοινωνίας και ειδικά για τα πιο ευάλωτα και φτωχά κομμάτια της.
Σε αυτή τη συνθήκη, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες βιώνουν ένα αδιανόητο καθεστώς εξαίρεσης ζώντας κατά χιλιάδες σε απάνθρωπες συνθήκες εξαθλίωσης σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή σε αυτοσχέδιους χώρους, δίχως καμία δυνατότητα αυτοπροστασίας από την εξάπλωση της πανδημίας.
ΝΑ ΕΜΠΟΔΙΣΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΘΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΜΕΣΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΕΓΑΣΗΣ ΚΑΙ ΙΑΤΡΟΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
*Η συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης θα γίνει κανονικά την Παρασκευή 6-8 στο στέκι (Πατρέως 87).
**Σημειώνουμε πως το αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο που λειτουργεί κάθε Τρίτη στον χώρο, καθώς και κάθε δημόσια εκδήλωση (εκτός της μέρας που συλλέγονται είδη πρώτης ανάγκης) αναβάλλονται μέχρι νεωτέρας. Μέσα στις συνθήκες της εξελισσόμενης πανδημίας λαμβάνουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ατομικής και συλλογικής αυτοπροστασίας.
Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΟ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ. ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ! Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ!
Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΟ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ. ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ!
Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ!
Την Κυριακή 22 Μάρτη ανακοινώθηκε από τον Μητσοτάκη η καθολική απαγόρευση κυκλοφορίας από την Δευτέρα 23 Μάρτη το πρωί. Η απαγόρευση αυτή, προετοιμαζόταν συστηματικά τόσο μέσα από τα κρατικά επιτελεία, όσο και από τα -πάντα πρόθυμα- Μ.Μ.Ε. που διαρκώς έκαναν λόγο για ανευθυνότητα της κοινωνίας και για «ατομική ευθύνη». Το συγκεκριμένο μέτρο δεν μπορεί να χαρακτηριστεί σε καμία περίπτωση υγειονομικό. Αντίθετα αποτελεί ακραίο μέτρο πειθάρχησης, ελέγχου, καταστολής και περιστολής ελευθεριών. Δεν σχετίζεται με την αντιμετώπιση της επιδημίας αλλά με την στρατιωτική διαχείριση της κρίσης και κυρίως επιχειρεί να αφήσει παρακαταθήκη για την μετέπειτα διαχείριση όπου τα «έκτακτα μέτρα» θα γίνουν κανονικότητα και το καθεστώς έκτακτης ανάγκης θα μονιμοποιηθεί. Άλλωστε, το κράτος δεν έχει πάρει κανένα μέτρο που σχετίζεται πραγματικά με την αντιμετώπιση της επιδημίας που περνάει μέσα από την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας με προσλήψεις γιατρών και νοσηλευτών, επίταξη ιδιωτικών κλινικών, και ικανοποίηση των αιτημάτων του υγειονομικού προσωπικού που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή απέναντι στον ιό, για χορήγηση όλων των απαραίτητων μέσων. Την ίδια στιγμή χιλιάδες εργαζόμενοι σε πολλούς τομείς υποχρεώνονται να δουλεύουν νυχθημερόν, στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, χωρίς τα απαραίτητα μέτρα προστασίας. Το μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας στοχεύει και στο να μην υπάρχει κανενός είδους παρέμβαση και διεκδίκηση και σε αυτούς τους χώρους.
Το μέτρο της απαγόρευσης κυκλοφορίας δεν πρέπει να γίνει αποδεκτό και πρέπει να σπάσει στην πράξη. Ανεξάρτητα από τις αντικειμενικές δυσκολίες της συνθήκης που δεν επιτρέπουν μαζικές εκδηλώσεις και επιτάσσουν τήρηση όλων των ατομικών και συλλογικών μέτρων αυτοπροστασίας, το κίνημα οφείλει να βρει τους τρόπους από σήμερα για να αντιμετωπίσει αυτό το πρωτοφανές κατασταλτικό μέτρο. Πρέπει και σήμερα να δώσουμε μάχες, έτσι ώστε όταν η επιδημία περάσει, οι αγώνες να διεξαχθούν με καλύτερους όρους και όχι με αρνητική παρακαταθήκη. Καμία λευκή επιταγή στην περιστολή των ελευθεριών μας με πρόσχημα την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Από την πλευρά μας δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε κανονικά τις κινήσεις αλληλεγγύης που έχουμε προγραμματίσει. Ως εκ τούτου, ο αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί τα Πρόσω θα είναι ανοιχτός την Παρασκευή 6.00μ.μ.-8.00μ.μ. για συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης, ενώ θα πραγματοποιηθεί κανονικά και η διανομή τους σε συνανθρώπους μας που τα χρειάζονται περισσότερο από ποτέ σε αυτές τις δύσκολες μέρες.
Η κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη, η αλληλοβοήθεια και ο αγώνας ούτε απαγορεύονται ούτε μπαίνουν σε καραντίνα.
Aυτοδιαχειριζόμενος Xώρος Επί τα Πρόσω
Πατρέως 87 | epitaprosw.espivblogs.net | epitaprosw@gmail.com
Ακολουθεί αναλυτικά η ανακοίνωση του Επί τα Πρόσω:
Η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια δεν θα μπουν σε καραντίνα!
Συμμετοχή σε δίκτυο αλληλεγγύης στην πόλη της Πάτρας Continue reading Η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΡΟ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ. ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕΙ! Η ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ!
Η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια δεν θα μπουν σε καραντίνα! Συμμετοχή σε δίκτυο αλληλεγγύης στην πόλη της Πάτρας
Η αλληλεγγύη και η αλληλοβοήθεια δεν θα μπουν σε καραντίνα!
Συμμετοχή σε δίκτυο αλληλεγγύης στην πόλη της Πάτρας
«Η δική μας ευθύνη είναι να διατηρήσουμε ζωντανά και να ενισχύσουμε τα δίκτυα αλληλεγγύης ώστε να αποτελέσουν εργαλεία για όλους τους εκμεταλλευόμενους και καταπιεσμένους σε αυτή τη συνθήκη, σε υγειονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Είναι σημαντικό, χωρίς να παραμελούνται οι κίνδυνοι για την υγεία, να διατηρηθούν οι χώροι ελευθερίας και πολιτικής ύπαρξης και να ενισχυθούν τα υπάρχοντα δίκτυα αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Επίσης, για να διασφαλίσουμε ότι, όταν όλα αυτά τελειώσουν, δεν θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε μια χειρότερη πραγματικότητα από τον ίδιο τον ιό.»
Απόσπασμα από άρθρο δημοσιεύτηκε στην Umanità Nova, εβδομαδιαία αναρχική εφημερίδα της Ιταλικής Αναρχικής Ομοσπονδίας
Τις τελευταίες εβδομάδες ο COVID-19 (κορονοϊός) πήρε και στην Ελλάδα διαστάσεις επιδημίας. Μέσα σε αυτή την οριακή συνθήκη γίνονται ολοφάνερες οι καταστροφικές -για τις κοινωνίες- συνέπειες της αποσάθρωσης και διάλυσης της δημόσιας υγείας με μια σειρά μέτρων που εφαρμόστηκαν με ιδιαίτερη ένταση από το 2010 και έπειτα. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη διαφαίνεται το πού οδηγεί η καταδίκη της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας στην ανέχεια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση, το πού οδηγεί η εξαίρεση ολόκληρων πληθυσμών από τις στοιχειώδεις συνθήκες διαβίωσης. Φαίνεται ότι για το κρατικό-καπιταλιστικό σύστημα το κέρδος είναι πάνω από τη ζωή καθώς είναι ένα σύστημα που βασίζεται στην ιδιοποίηση –από μια μικρή κάστα εξουσιαστών- του πλούτου που παράγουν οι πολλοί, ένα σύστημα που στοχεύει στο κέρδος των λίγων σε βάρος της ευημερίας των πολλών.
Την ώρα που εφαρμόζουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ατομικής και συλλογικής αυτοπροστασίας, ως άνθρωποι που μας διακρίνει κοινωνική ευαισθησία, συνείδηση και αλληλεγγύη,δεν αποδεχόμαστε το νέο αφήγημα της κυβέρνησης για την «ατομική ευθύνη» που επιχειρεί να ξεπλύνει τους πραγματικούς υπεύθυνους και έρχεται να δώσει τη χαριστική βολή σε δικαιώματα, κατακτήσεις και ελευθερίες και δίνει το πάτημα για ένα νέο γύρο άγριας επίθεσης και λεηλασίας πάνω στην κοινωνική βάση μετά το πέρασμα της καραντίνας.
Μπορεί σχεδόν όλη η κοινωνική ζωή να έχει μπει σε καραντίνα όμως οι απολύσεις, η ανασφάλιστη εργασία, η υπερεκμετάλλευση, η εργοδοτική αυθαιρεσία και ασυδοσία δεν έχουν μπει. Τα μέτρα «ελάφρυνσης» που θα έρθουν δεν θα αφορούν τους εργαζόμενους αλλά τις επιχειρήσεις και τα αφεντικά. Η εργοδοτική αυθαιρεσία θα γιγαντωθεί. Η κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» θα γίνει κανονικότητα και για ακόμα μια φορά θα περάσει πάνω από τη ζωή της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας όπως πέρασε και περνάει η κρίση και η ανάπτυξη. Δεν έχει μπει σε καραντίνα η εξόντωση των μεταναστών στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στο φράχτη του Έβρου και στον πάτο του Αιγαίου. Ούτε έχουν αλλάξει οι απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν μέσα στις φυλακές λες και οι κρατούμενοι είναι ανάξιοι να ζήσουν μια ζωή που αξίζει να βιωθεί.
Τα απαραίτητα μέτρα προστασίας οφείλουν να συνδυαστούν από σήμερα με τον αγώνα για ζωή και αξιοπρέπεια. Με τον αγώνα για το κλείσιμο των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Με τον αγώνα για μέτρα προστασίας των εργαζομένων που παρά την καραντίνα δουλεύουν όλη μέρα. Με τον αγώνα για ασφάλιση, περίθαλψη, συντάξεις και δημόσια δωρεάν υγεία. Με τον αγώνα για την ανατροπή του χρεοκοπημένου συστήματος της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης.
Στη σημερινή συνθήκη πολλοί εργαζόμενοι, άνεργοι, άστεγοι, μετανάστες, πρόσφυγες, τοξικοεξαρτημένοι καθώς και ηλικιωμένοι άνθρωποι ή άνθρωποι με προβλήματα υγείας αδυνατούν να καλύψουν έστω και τις βασικές ανάγκες. Μέσα σε αυτή τη συνθήκη δεν πρέπει να επικρατήσει ο κανιβαλισμός και ο ατομικισμός. Οφείλουμε να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον. Να προτάξουμε την κοινωνική και ταξική αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια. Απέναντι στον θάνατο να κυριαρχήσει η ζωή, ο ανθρωπισμός, η συλλογικότητα και η αλληλεγγύη.
Δύναμη και αλληλεγγύη σε όλους τους υγειονομικούς, σε όλο το προσωπικό που στελεχώνει τα νοσοκομεία, σε κάθε εργαζόμενο που δίνει μάχη κάθε μέρα κάτω από αυτές τις αντίξοες συνθήκες. Κανένα χειροκρότημα δεν μπορεί να εξωραΐσει την πραγματικότητα που αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί οι εργαζόμενοι. Την πραγματικότητα της επισφάλειας, του «εγώ θα τους απολύσω», του «να γκρεμίσουμε τα δημόσια νοσοκομεία», του ξύλου και των συλλήψεων από τις δυνάμεις καταστολής όταν αντιστέκονται και διεκδικούν.
Σε αυτό το πλαίσιο ανταποκρινόμαστε στο κάλεσμα που έγινε από την λέσχη Αναιρέσεις για τη δημιουργία ενός δικτύου αλληλεγγύης στην πόλη.
Ο Αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί Τα Πρόσω θα είναι ανοιχτός αυτή την Παρασκευή 20 Μάρτη 6:00μ.μ.-8:00μ.μ. και τις επόμενες Παρασκευές για συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης και επικοινωνία.
OYTE BΗΜΑ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΑΣ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΟΤΗΤΑΣ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΗ
Αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί Τα Πρόσω (Πατρέως 87)
epitaprosw.espivblogs.net | epitaprosw@gmail.com
*Σημειώνουμε πως το αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο που λειτουργεί κάθε Τρίτη στον χώρο, καθώς και κάθε δημόσια εκδήλωση (εκτός της μέρας που συλλέγονται είδη πρώτης ανάγκης) αναβάλλονται μέχρι νεωτέρας. Μέσα στις συνθήκες της εξελισσόμενης πανδημίας λαμβάνουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα ατομικής και συλλογικής αυτοπροστασίας.
8η Μάρτη: Ημέρα αντίστασης και αγώνα!
8η Μάρτη: Ημέρα αντίστασης και αγώνα!
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ «CAIRO678»: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΜΑΡΤΗ, 8μ.μ., Επί τα Πρόσω (Πατρέως 87)
ΠΟΡΕΙΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΡΤΗ, 12μ., ΠΛ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε το 1910 ως η μέρα για να τιμηθούν οι γυναικείοι αγώνες. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τις απαρχές της ημέρας αυτής. Κάποιες από αυτές φαίνεται να είναι είτε η απεργία εργατριών ιματισμού το 1857 είτε μια διαδήλωση απεργών το 1908 στη Νέα Υόρκη. Η μαχητική απεργία και “η εξέγερση των 20.000” τον χειμώνα του 1910, η φωτιά της Triangle Waist με τις κλειδωμένες εργάτριες μέσα, η απεργία των κλωστοϋφαντουργών στο Λόρενς της Μασαχουσέτης το 1912 με τις γυναίκες να πρωτοστατούν δείχνουν όλα πως-όπως και να έχει- πρόκειται για μια εποχή κατά την οποία η Αμερική στιγματίστηκε από δυναμικές απεργίες και κινητοποιήσεις των πιο άγρια εκμεταλλευομένων κομματιών στα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες, που ήταν στην πλειοψηφία τους οι γυναίκες εργάτριες και μετανάστριες. Γυναίκες που ήρθαν σε αντιπαράθεση με τους επιβεβλημένους έμφυλους ρόλους, οι οποίοι τις ήθελαν εξαρτημένες από τις οικογένειες και τους συζύγους.
Η καθεστωτική καθιέρωση μιας τέτοιας μέρας ως “η γιορτή της γυναίκας”, επιχειρεί την απονοηματοδότηση κάθε μαχητικής διεκδίκησης, κάθε ιστορικής παρακαταθήκης και συλλογικής μνήμης που μπορεί να εμπνεύσει και να προωθήσει τον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση.Η προσπάθεια ενσωμάτωσης των διαφόρων κινημάτων και η αλλοίωση των χαρακτηριστικών τους είναι συνήθης πρακτική της κυριαρχίας για να αφομοιώσει κάθε προσπάθεια αντίστασης και να μειώσει τη ριζοσπαστικότητά της. Για εμάς, η 8η Μάρτη αποτελεί ημέρα αντίστασης και αγώνα και όχι μια “γιορτή” για τη γυναίκα, που στην πραγματικότητα το μόνο που κάνει είναι να επιβεβαιώνει και να αναπαράγει τους επιβεβλημένους έμφυλους ρόλους.
Η πατριαρχία αποτελεί ένα από τα θεµέλια του κόσµου της εξουσίας και βασικό στοιχείο κοινωνικής αναπαραγωγής του. Ως γυναίκες, πέρα από την εκμετάλλευση και την καταπίεση που επιβάλλεται συνολικά στους από τα κάτω, βιώνουµε την καταπίεση και στο πεδίο των έµφυλων διαχωρισµών, ως µια ακόμη μορφή καταπίεσης που απορρέει από τη δομή του κυρίαρχου συστήματος. Στην εποχή της όξυνσης της επίθεσης του κράτους και των αφεντικών, οι βασικοί πυλώνες συγκρότησης του κόσμου της εξουσίας επιχειρούν να μεταφέρουν τη σήψη του κρατικού, καπιταλιστικού και πατριαρχικού τρόπου οργάνωσης στην κοινωνία. Όσο βαθαίνει η κρίση, η επίθεση που δεχόμαστε σε όλα τα πεδία εντείνεται. Μαζί της εντείνονται και οι σύγχρονες εκδηλώσεις της πατριαρχίας, όπως η έξαρση της έµφυλης βίας και η εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς, οι συνθήκες που υφίστανται οι γυναίκες πρόσφυγες στο ταξίδι του ξεριζωµού, η περαιτέρω επίθεση που δέχονται οι γυναίκες διαδηλώτριες από τις δυνάμεις καταστολής καθώς και οι πρόσφατες γενικευμένες καμπάνιες κατά των αμβλώσεων και οι σχετικές κατά τόπους εκδηλώσεις, οι οποίες μόνο στόχο έχουν τον έλεγχο των σωμάτων μας και την ευρύτερη αντιδραστικοποίηση της κοινωνίας.
Τα παραδείγματα ειδικής αντιμετώπισης και καθημερινής, ωμής, θεσμικής ή μη βίας είς βάρος των γυναικών και πιο συγκεκριμένα, των εργατριών, των μεταναστριών, αλλά και όλων όσων ανήκουν στον πάτο της κοινωνικής και ταξικής ιεραρχίας, είναι αναρίθμητα. Η δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη σε παραλία της Ρόδου, η άγρια δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, οι διαρκείς απολύσεις εγκύων, οι διώξεις είς βάρος καθαριστριών λόγω κατάθεσης πλαστού απολυτηρίου δημοτικού, η Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, μετανάστρια από την Αρμενία, που έχασε τη ζωή της, καθώς κατά τη διάρκεια της βάρδιάς της ως αποκλειστική νοσοκόμα στο Νοσοκομείο της Νίκαιας, πήδηξε από το παράθυρο του νοσοκομείου, προσπαθώντας να διαφύγει τη σύλληψη για παράνομη εργασία και άρα την απέλαση που θα την περίμενε σε μια τέτοια περίπτωση καθώς και την τραγική φιγούρα της Farid Tajik, που μερικά λεπτά αφού γέννησε το παιδί της κάηκε ζωντανή μέσα σε ένα κοντέινερ, μετά τα επεισόδια που ξέσπασαν λόγω των απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Μόρια το περασμένο φθινόπωρο.
Όσο για τις γυναίκες αγωνίστριες είναι επίσης αμέτρητα τα παραδείγματα ειδικής μεταχείρισης και έμφυλης βίας που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα άγριας βίας και καταστολής αποτέλεσε η διαχείριση της αστυνομίας στην απογευματινή πορεία της 6ης Δεκέμβρη στην Πάτρα, η οποία επιφύλασσε για εκείνη την μέρα διαφορετική μεταχείριση για τις γυναίκες διαδηλώτριες. Στο πλαίσιο της επίθεσης που εξαπολύθηκε με ξυλοδαρμούς και χημικά στους διαδηλωτές, άνδρες των ΜΑΤ χτύπησαν συντρόφισσες ασκώντας τους σεξιστική βία και απευθύνοντάς τους απειλές, προσβολές και χειρονομίες. Είναι σαφές πως οι σεξιστικές επιθέσεις και οι παρενοχλήσεις των μπάτσων απέναντι σε αγωνιζόμενες, έχουν ως στόχο, εκτός από την πειθάρχηση και την καταστολή της αντίστασης, να τις τιμωρήσουν και να τις εξευτελίσουν που και ως γυναίκες επέλεξαν να εξεγερθούν και να αγωνιστούν ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και την καταστολή. Οι ομοφοβικές επιθέσεις από διμοιρίες των ΜΑΤ στην οδό Πατησίων στην Αθήνα, οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις από τις διμοιρίες που έχουν στρατοπεδεύσει στην περιοχή των Εξαρχείων, οι σεξιστικές επιθέσεις και προσβολές, το ξεγύμνωμα και ο βασανισμός διαδηλωτών σε όλες τις μεγάλες διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών αποτελεί εν συντομία εικόνα από το μέλλον που επιφυλάσσεται για όλους.
Κόντρα στην πατριαρχία και σε κάθε μορφή καταπίεσης που επιβάλλει το σύστημα, απαντάμε προτάσσοντας την αυτοοργανωμένη και αντιθεσμική δράση. Κρατάμε ζωντανή τη φλόγα των αγώνων του παρελθόντος και συνεχίζουμε συλλογικά και από τα κάτω για τους απελευθερωτικούς αγώνες του μέλλοντος. Μαθαίνουμε και αντλούμε έμπνευση από τους αγώνες των γυναικών σε όλο τον κόσμο, από τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού και τις γυναίκες Ζαπατίστας από τις συντρόφισσές μας στην άλλη πλευρά του Αιγαίου που αντιστέκονται στο φασιστικό-πατριαρχικό κράτος της Τουρκίας και από όλες τις γυναίκες που αντιστέκονται στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
OYTE BHMA ΠΙΣΩ! ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ, ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Ανοιχτή συνέλευση αγώνα ενάντια στην πατριαρχία (πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία, συντρόφισσες και σύντροφοι)