Month: October 2020
ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ για το μαθητικό κίνημα και τις καταλήψεις στη Βραζιλία
ενάντια σε μπάτσους, εισαγγελείς, υπουργείο και μμε
ΣΤΙΣ 19.00 ΣΤΙΣ ΣΚΑΛΕΣ ΠΑΤΡΕΩΣ
Νέοι τίτλοι στο βιβλιοπωλείο κινηματικών εκδόσεων
ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΡΕΝΤΖΑΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΡΙΑ ΔΥΣΗ
Ένας τρόπος υπάρχει για να λυθεί κάποιο ληστρικό μυθιστόρημα. Η οριστική νίκη της εξουσίας επί του ήρωα. Τρεις εκδοχές υπάρχουν για τη λύση αυτή. Η αμνήστευση, η εκτέλεση από τα καταδιωκτικά αποσπάσματα σε κάποια συμπλοκή ή η σύλληψη και η καταδίκη σε θάνατο. Είτε με την επιείκεια του συμβιβασμού είτε με τον πλήρη θρίαμβο επί του σώματος του ληστή, μικρή σημασία έχει, αν η ισορροπία διαταραχτεί, επανέρχεται μόνο όταν κερδίσει ο νόμος.
Οι Ρεντζαίοι δοκίμασαν την πρώτη και την τρίτη εκδοχή σε διάστημα περίπου τεσσάρων χρόνων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
ΕΤΡΕΧΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΝΑ. ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ ’70
Είναι η διήγηση μιας ζωής εξ ολοκλήρου βιωμένης μέσα στις κοινωνικές συγκρούσεις που πυροδοτήθηκαν από το ’68 και το ’77. Είναι η ιστορία ενός νεολαίου εξεγερμένου που -μετά το δρόμο και τις πρώτες εμπειρίες του στη φυλακή- συναντιέται με τα επαναστατικά κινήματα εκείνων των χρόνων, μέσα από την απόλυτη κι ανεπιφύλακτη ένταξή του. Οι αγώνες των κρατουμένων τον οδηγούν στη στράτευση στους Ένοπλους Προλεταριακούς Πυρήνες (ΝΑΡ). Μέσα στη φυλακή θα προσχωρήσει στις Ερυθρές Ταξιαρχίες (BR). Η διήγηση επικεντρώνεται στα είκοσι χρόνια που βίωσε μέσα στις φυλακές, περιγράφοντας τον κόσμο των πολιτικών κρατουμένων, των αγώνων και των εσωτερικών ζυμώσεων των μαχόμενων οργανώσεων, μέσα στο σύστημα των ειδικών φυλακών. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Αόρατη επιτροπή Η εξέγερση που έρχεται
Μετάφραση: Μυρτώ Ράις, Ρούλα Δημοπούλου1η έκδοση 2019, 149 σελίδες
Το πρώτο δημοσιευμένο δοκίμιο της Αόρατης επιτροπής, το οποίο κυκλοφόρησε στην Γαλλία 2007 και απετέλεσε βασικό στοιχείο του κατηγορητηρίου για τρομοκρατία στην περίφημη «υπόθεση του Ταρνάκ». Μεταξύ ανατρεπτικού εγχειριδίου και προσπάθειας επεξήγησης του κόσμου, μια ισχυρή πολιτική τοποθέτηση σε γλώσσα λογοτεχνική, πλήρως επιβεβαιωμένη ως προς την πρακτική της ορθότητα.
Ο Μπούκτσιν και το πρόταγμα των αναρχικών κοινωνιών
Γεράσιμος Τσιριόπουλος 1η έκδοση 2020, 154 σελίδες
Μια μελέτη για το έργο και τις κυρίαρχες αναφορές του Αμερικανού στοχαστή, προσδιορίζοντας το τοπίο της σύγχρονης ριζοσπαστικής πολιτικής σκέψης και σκιαγραφώντας το υποκείμενο της σύγχρονης επαναστατικής δράσης.
Το ελατήριο: (σ)τάσεις φυγής
Η ζωή της βιβλικής πόρνης της Ιεριχούς, Ράαβ, εκτυλίσσεται σε παράλληλη αφήγηση με τον απελπιστικό βίο μιας ημίτρελης Νιγηριανής ιερόδουλης που προσεύχεται κάθε βράδυ, στοιβαγμένη μαζί με δεκάδες άλλες, πίσω απ’ τα αδιαφανή τζάμια ενός παλιού κρεοπωλείου στην Κυψέλη. Ένας δεσμοφύλακας επιλέγει ως πρότυπο της ζωής του έναν αποτυχημένο, νεκρό δραπέτη και γίνεται φονιάς, γιατί αρνείται να μεταμορφωθεί σε σκύλο. Ένας άνεργος προγραμματιστής αναποδογυρίζει τον κόσμο καταστρέφοντας την κατεστημένη, αισθητηριακή του πραγματικότητα με τη βοήθεια μιας παρομοίωσης. Ένας πρωτόγονος, άθεος τροφοσυλλέκτης αρνείται πεισματικά να θυσιαστεί για τους αιμοδιψείς θεούς της φυλής του. Μια καλλονή απ’ τη Βουλγαρία, θύμα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, αγοράζεται από τον νεκροθάφτη υποψήφιο δήμαρχο μιας τουριστικής παραθαλάσσιας κωμόπολης για να γίνει η σύζυγός του, έπειτα από τη σχετική υπόδειξη των επικοινωνιολόγων του. Ο προϊστορικός εφευρέτης του τόξου συναντιέται μέσα σε ένα όνειρο με τον μοναχικό απόγονό του, που γυρεύει το νόημα της ζωής στη μητρόπολη ενός μακρινού γαλαξία…
Φρυκτωρίες ή πόσο ζουν οι μύγες;
Δημήτρης Πουλικάκος 1η έκδοση 2019, 235 σελίδες
Κείμενα του Δημήτρη Πουλικάκου -ποιήματα, πεζά, θεατρικά, μεταφράσεις- από την εποχή του «Πάλι» και της beat δημιουργίας μέχρι και τα τελευταία μη δισκογραφημένα τραγούδια του. Ιστορικό τεκμήριο μιας καλλιτεχνικής πορείας πέντε δεκαετιών, ένα αμάλγαμα πειραματικής λογοτεχνικής φόρμας, λυρισμού, πολιτικής αμφισβήτησης, συναισθηματικής απλότητας και αυτοσαρκασμού, η αυθεντική έκφραση ενός διαχρονικού δημιουργού.
Τα τραγούδια του ΛοΓό
Γιάννης Λογοθέτης 1η έκδοση 2019, 471 σελίδες
Το σύνολο της στιχουργικής δημιουργίας του Γιάννη Λογοθέτη, από τα ηχογραφημένα τραγούδια της δεκαετίας του ’70 έως και τους τελευταίους αδημοσίευτους στίχους του. Μια σατιρική ποιητική ρητορική, η σκιτσογραφική ανασύνθεση ενός κόσμου με ενορμητικά και ατελέσφορα πάθη, ένα σκιτσογραφικό μανιφέστο μιας κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας εν είδει γελοιογραφίας της καθημερινής ζωής.
Περικλής Κοροβέσης1η έκδοση 2019, 103 σελίδες
Το πρώτο θεατρικό κείμενο του Περικλή Κοροβέση, το οποίο ανέβηκε πρώτη φορά το 1987. Υπαρξιακή περιπλάνηση, μεταξύ αλκοόλ, ματαίωσης φαντασίωσης και καλλιτεχνικής δημιουργίας, με κυρίαρχο σκηνικό ένα μπαρ και σημαίνουσα συνθήκη την διαμόρφωση μιας ελλείπουσας θεατρικής ταυτότητας.
ΣΑΝ ΤΟΝ ΖΑΠΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΣΕ;
ΟΙ ZAPATISTAS ΚΑΙ ΟΙ ΒΟΛΙΒΙΑΝΟΙ COCALEROS
Ιχνηλατώντας τον δρόμο που επέλεξαν οι Ζαπατίστας και οι Βολιβιανοί κοκαλέρος προς την κοινωνική αλλαγή, το πολυεπίπεδο βιβλίο του Λεωνίδα Οικονομάκη φέρνει στο φως άγνωστες πλευρές της ιστορίας των δύο κινημάτων, τις αναλογίες και τις διαφορές τους, για να καταδείξει τις κρίσιμες συγκυρίες που καθόρισαν την πορεία τους. Η μελέτη του Οικονομάκη εμβαθύνει με τρόπο πρωτόγνωρο στη διαδικασία μέσω της οποίας τα κινήματα καταλήγουν στις στρατηγικές επιλογές τους, εξερευνώντας διεξοδικά τις παραμέτρους που επηρεάζουν και διαμορφώνουν τις αποφάσεις τους. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας αποτελεί καρπό μιας συναρπαστικής έρευνας πεδίου 8 ετών, η οποία αναδεικνύει μαρτυρίες και γεγονότα που έχουν παραδόξως αγνοηθεί από την επίσημη βιβλιογραφία. Μία έκδοση που θα ενθουσιάσει τόσο τους κοινωνικούς και πολιτικούς επιστήμονες όσο και τον απλό αναγνώστη που επιθυμεί να ανακαλύψει την ιστορία των (επαναστατικών και μη) κινημάτων της Λατινικής Αμερικής. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ένας βρεγμένος καραγκιόζης
Μετάφραση: Γιάννης Καυκιας
Γιατί ένας παλαβός σπρώχνει ανθρώπους κάτω από τις ρόδες του μετρό; Πώς μια υπέροχη κοπέλα μπορεί να ερωτευτεί εμένα και να περιπλέξει την έρευνά μου; Γιατί μπερδεύεται στην ιστορία η Μαφία; Εγώ, ο αστυνόμος Παντοβάνι, ένας μπάτσος του κερατά, με μια παράξενη ομάδα συνεργατών: Γιατί μου αναθέτουν πάντα τη διαλεύκανση των πιο δύσκολων υποθέσεων, όπου τα πτώματα μαζεύονται με το φτυάρι, όπως τα ξερά φύλλα του τραγουδιού;
Ελευθεριακά πάθη
Συναίσθημα και ερωτισμός στην αναρχική σκέψη
Σε αυτό το βιβλίο, η Clarita Kàlimocio, με τρόπο ευσύνοπτο, παρουσιάζει τις βασικές θέσεις των θεωρητικών του αναρχισμού σχετικά με τον ρόλο του ερωτισμού, του συναισθήματος και του σώματος στη διαμόρφωση τόσο της κοινωνικής πραγματικότητας, όσο και της μελλοντικής κοινωνίας που επιδιώκει να οικοδομήσει ο αναρχισμός. Πιο συγκεκριμένα, αναπτύσσονται οι απόψεις σημαντικών αναρχικών του 19ου και του 20ού αιώνα, οι οποίες υπήρξαν ακραία ριζοσπαστικές για την εποχή τους και επέδρασαν σημαντικά στη διαμόρφωση των φιλελεύθερων ιδεών του καιρού τους. Ακόμη κι αν πολλά πράγματα σήμερα έχουν αλλάξει, παραμένει ανοιχτό το ζήτημα της σχέσης των φύλων, των προκαταλήψεων, της καταπίεσης των ψυχικών αναγκών του ατόμου και του τρόπου με τον οποίο θα καταφέρει ο άνθρωπος να οδηγηθεί στην ευτυχία μέσα από την εξισορρόπηση της ελευθερίας και του σεβασμού προς τον άλλον.
Η αρχιτεκτονική ως πεδίο συνύπαρξης
Η μορφή του χώρου επηρεάζει τον τρόπο που βλέπουμε, ακούμε και προσεγγίζουμε τους άλλους ανθρώπους. Άλλοτε ο χώρος μας φέρνει πιο «κοντά» και άλλοτε πιο «μακριά», αλλάζοντας τις μεταξύ μας αποστάσεις, όχι στην απόλυτη τους διάσταση, αλλά ως προς τις δυνατότητες που έχουν οι φωνές, τα βλέμματα και οι κινήσεις μας να διευκολύνονται ή να δυσχεραίνονται.
Ο πρόσφατος εγκλεισμός μας «μέσα» και η ταυτόχρονη επιθυμία μας να βγούμε «έξω», να βρεθούμε «ανάμεσα» στους άλλους, έφεραν στην επικαιρότητα, με τον πιο άμεσο τρόπο, ένα διαχρονικό αλλά συχνά παραμελημένο ζήτημα: Πώς η αρχιτεκτονική, ως το πεδίο συνύπαρξης των ανθρώπων, καθορίζει σε έναν μικρό αλλά αισθητό βαθμό τον τρόπο που ζούμε «μαζί».
Μιγκέλ Μπονάσο / Ρομπέρτο Μπαρντίνι / Λάουρα Ρεστρέπο
Επιχείρηση Πρίγκιπας
Η απαγωγή του αντισυνταγματάρχη Κάρλος Καρένιο από το FPMR στη Χιλή του 1987
Την 1η Σεπτέμβρη 1987, με μια θεαματική ένοπλη ενέργεια γνωστή ως Επιχείρηση «Πρίγκιπας», οι μονάδες «Ιγνάσιο Βαλενσουέλα» του Πατριωτικού Μετώπου Μανουέλ Ροδρίγκες (FPMR) απάγουν τον γενικό διευθυντή του Εργοστασίου Όπλων του Στρατού της Χιλής (FAMAE), αντισυνταγματάρχη Κάρλος Καρένιο, σε μια επιχείρηση που αποκλήθηκε επίσης «Όχι στη διαιώνιση του τύραννου».
Το βιβλίο ανήκει σε εκείνο το περίεργο είδος που συνήθως αποκαλείται «μη μυθοπλαστική πεζογραφία» και συνδυάζει τη δημοσιογραφική έρευνα με τον μυθιστορηματικό τρόπο γραφής.
Διαβάζοντάς το δεν παρακολουθούμε μόνο μια ιστορία ανάμεσα στις πολλές στη Χιλή του Πινοτσέτ, αλλά «ζούμε» μαζί με τους πρωταγωνιστές το κλίμα, τις αγωνίες και τη δράση που σημάδεψαν μια ολόκληρη εποχή αντίστασης σ’ εκείνο το (πρωτοεμφανιζόμενο τότε) υβρίδιο νεοφιλελευθερισμού και φασιστικής δικτατορίας.
Ο Miguel Bonasso γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής το 1940. Συγγραφέας και δημοσιογράφος, συμμετείχε στο αντάρτικο των Μοντονέρος.
Ο Roberto Bardini γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες της Αργεντινής το 1948. Διακεκριμένος δημοσιογράφος, σπούδασε Νομική, Κοινωνιολογία, Φιλοσοφία, Λογοτεχνία και Ιστορία, αν και δεν αποφοίτησε ποτέ. Υπήρξε πολεμικός ανταποκριτής σε διάφορες χώρες. Τον αποκαλούν «μαχητή της αλήθειας» για τη σταθερή προσήλωσή του στους αγώνες των λαών.
Η Laura Restrepo γεννήθηκε στην Μπογκοτά της Κολομβίας το 1950. Συγγραφέας, δημοσιογράφος και διανοούμενη της Αριστεράς, εξορίστηκε από την πατρίδα της, επέστρεψε μετά τη νομιμοποίηση του Κινήματος Μ-19 και υποστήριξε μαχητικά την μπολιβαριανή επανάσταση του Ούγκο Τσάβες στη Βενεζουέλα.
Lucky Strike
Συνδυάζοντας την αριστοτεχνική αφήγηση με ένα βαθιά ανθρωπιστικό όραμα, ο Κιμ Στάνλεϊ Ρόμπινσον είναι γνωστός όχι μόνο ως ο πιο λογοτεχνικός αλλά και ως ο πιο προοδευτικός (βλέπε «ριζοσπαστικός») από τους σύγχρονους κορυφαίους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας.
Το Lucky Strike, αυτή η κλασική και αμφιλεγόμενη ιστορία, ξεκινά σε ένα απομονωμένο νησί του Ειρηνικού, όπου ένα πλήρωμα μη δοκιμασμένων ανδρών πρόκειται να απογειωθεί με ένα μη δοκιμασμένο αεροσκάφος φορτωμένο με ένα θανατηφόρο φορτίο που θα αλλάξει τον κόσμο μας για πάντα. Μέχρι κάτι να πάει ανέλπιστα και υπέροχα στραβά…
Ο Kim Stanley Robinson γεννήθηκε το 1952 στο Γουόκιγκαν του Ιλινόις αλλά από τα δύο του χρόνια ζει στο Όραντζ Κάουντι της Καλιφόρνιας.
Μυθιστοριογράφος, θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους συγγραφείς επιστημονικής φαντασίας. Άρχισε να εκδίδει μυθιστορήματα το 1984 και το έργο του έχει χαρακτηριστεί ως «ανθρωπιστική» ή/και «λογοτεχνική επιστημονική φαντασία». Είναι φανατικός υπερασπιστής και υποστηρικτής της επιστημονικής φαντασίας ως είδος, την οποία θεωρεί από τις πιο ισχυρές λογοτεχνικές μορφές.
Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί Η Χρυσή Ακτή (Οξύ 1998) και οι δύο πρώτοι τόμοι της Τριλογίας του Άρη, ο Κόκκινος Άρης (ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ 2000, Φανταστικός Κόσμος 2018) και ο Πράσινος Άρης (Φανταστικός Κόσμος 2020).
Πολιτικό άνοιγμα του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου Επί τα Πρόσω (Πατρέως 87)
ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΣ ΧΩΡΟΣ “ΕΠΙ ΤΑ ΠΡΟΣΩ”
7 χρόνια στους δρόμους της μαχητικής αντίστασης, της κοινωνικής αυτοοργάνωσης και της ταξικής αλληλεγγύης
«Ο αναρχισμός είναι η διδασκαλία της ελευθερίας. Όπου υπάρχει εκμετάλλευση, όπου υπάρχει εξουσία, όπου υπάρχει συγκεντρωτισμός, όπου ο άνθρωπος μένει φρουρός πάνω από άλλον άνθρωπο, όπου δίνονται εντολές και υπάρχει υπακοή δεν υπάρχει ελευθερία. Η καταστροφή όλων των Αρχών, όλων των προνομίων όλων των θεσμών ιδιοκτησίας και δουλείας μπορεί να πραγματωθεί μόνο μέσω του ελεύθερου κοινοτικού πνεύματος. Την κοινωνία των ελεύθερων ανθρώπων. Αυτό είναι ο Κομμουνισμός, η αλληλεγγύη μεταξύ ίσων στην ελευθερία, αυτό είναι η Αναρχία!»
Λίγα λόγια για το χώρο…
Ο αυτοδιαχειριζόμενος χώρος “επί τα πρόσω” συγκροτήθηκε από αναρχικούς και αναρχικές το Φθινόπωρο του 2013. Από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας του επιδιωξαμε να λειτουργήσει ως ένα σημείο αναφοράς για το ευρύτερο αναρχικό και ελευθεριακό κίνημα, ως ένας πολιτικός και κοινωνικός χώρος συνάντησης, ανάπτυξης δραστηριοτήτων, πολιτικής ζύμωσης και συλλογικής αυτομόρφωσης.
Μέσα σε αυτά τα εφτά χρόνια έχουν διοργανωθεί πλήθος εκδηλώσεων, συζητήσεων, παρουσιάσεων, φεστιβάλ κ.α. με στόχο την ανάδειξη του πλούτου των αναρχικών, αντιεξουσιαστικών και ελευθεριακών αντιλήψεων και τη διάχυση των αναρχικών προταγμάτων στην κοινωνία σε μια περίοδο που η κρατική προπαγάνδα σε βάρος όσων αντιστέκονται αυτοοργανωμένα και από τα κάτω κυριαρχεί, ενώ ο ρατσισμός, ο κοινωνικός κανιβαλισμός και ο εκφασισμός αναδύονται όλο και περισσότερο ως επιλογές μιας κοινωνίας σε κρίση. Απέναντι στην κουλτούρα του lifestyle αναρχισμού και της χουλιγκανοποίησης της πολιτικής δράσης, προωθούμε μια διαφορετική επαναστατική κουλτούρα και συνείδηση, αυτή της συλλογικοποίησης, της πολιτικής και θεωρητικής αναζήτησης, της διατήρησης της κοινωνικής και ταξικής μνήμης, διαδικασίες ιδιαίτερα σημαντικές για εμάς στην κατεύθυνση της ευρύτερης ανασυγκρότησης του ριζοσπαστικού και αναρχικού κινήματος.
Στο ίδιο διάστημα, πρωτοστατήσαμε στις κινητοποιήσεις για την εκδίωξη των φασιστών της χρυσής αυγής, όταν αυτοί είχαν την κακή ιδέα να μεταφέρουν τα γραφεία τους στη γειτονιά μας, και τελικά, καταφέραμε να τους τα κλείσουμε με την πολύτιμη συνεισφορά συντρόφων, γειτόνων και αλληλέγγυων. Επίσης, διάφορες ομάδες τραμπούκων μας έβαλαν στο στόχαστρο εξαιτίας της πολιτικής μας υπόστασης και της αταλάντευτης θέσης μας, με αποτέλεσμα να δεχτούμε επιθέσεις, τις οποίες και αποκρούσαμε, πρώτα και κύρια πολιτικά, υπερασπιζόμενοι συλλογικά, συντροφικά και αλληλέγγυα τις πολιτικές μας διαδικασίες, τους συντρόφους, τους χώρους και τους αγώνες μας, απέναντι σε όσους τους εχθρεύονται, απ’ όπου και αν αυτοί προέρχονται.
Σήμερα, ο χώρος συνεχίζει να λειτουργεί χάρη στην παρουσία και την παραμονή σε αυτόν ενός σημαντικού πυρήνα ανθρώπων που συμμετείχαν και στην ίδρυση του (κυρίως η αναρχική ομάδα “δυσήνιος ίππος” και ορισμένοι ακόμα σύντροφοι) αλλά και λόγω της πολύτιμης συνεισφοράς και ενεργητικής συμμετοχής νέων συντρόφων και συντροφισσών με τους/τις οποίους/ες συναντηθήκαμε στους δρόμους του αγώνα.
Ως αναρχικοί και αναρχικές, δεν έχουμε αυταπάτες περί εξωραϊσμού και μεταρρύθμισης της υπάρχουσας ασφυκτικής πραγματικότητας και στρεφόμαστε ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς τους, αναγνωρίζοντας πως είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για τη διαιώνιση των καταπιεστικών και εκμεταλλευτικών σχέσεων που γεννούν τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες και τη λεηλασία του φυσικού κόσμου. Με λίγα λόγια, στην βαρβαρότητα του σήμερα δεν φιλοδοξούμε να δημιουργήσουμε οάσεις ελευθερίας αλλά να εμπλουτίσουμε τον αγώνα μας με ένα ακόμα εργαλείο, με ένα χώρο ανοιχτό για οποιαδήποτε και οποιονδήποτε επιθυμεί να ορθώσει αντιστάσεις, να οργανωθεί και να παράξει απαντήσεις στα πολλαπλά ερωτήματα που θέτει η καθημερινότητα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, πάντα με όραμα την ανατροπή της σύγχρονης κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας και τη δημιουργία ενός νέου κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας… Ένα χώρο για όσους και όσες γυρίζουν την πλάτη στον κόσμο των κυρίαρχων και διαμορφώνουν τους όρους για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.
________________________________________________
*στο χώρο που σίγουρα είναι ανοιχτός κάθε Παρασκευή μετά τις 19.00 λειτουργούν δανειστική βιβλιοθήκη, αναγνωστήριο, αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο, ενώ στεγάζεται βιβλιοπωλείο κινηματικών εκδόσεων. Παράλληλα, θα βρείτε έντυπα του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού κινήματος, αλλά και ευρύτερα όσων αγωνίζονται αυτοοργανωμένα και από τα κάτω.
**σε άτακτες στιγμές στο χώρο φιλοξενούνται εκδηλώσεις, προβολές, συζητήσεις και μια σειρά από πολιτικές και πολιτιστικές δραστηριότητες που ανακοινώνονται έγκαιρα σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα του κινήματος.
ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ-ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΠΟΙΗΣΗ-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ-AΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟ
Αυτοδιαχειζόμενος χώρος «Επί τα Πρόσω»
Πατρέως 87 , Πάτρα
Οδοιπορικό αλληλεγγύης στην πόλη και σε χωριά της Καρδίτσας
Το Σαββατοκύριακο 3 και 4 Οκτώβρη, σύντροφοι και συντρόφισσες από τον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο «Επί τα Πρόσω» επισκέφτηκαν την Καρδίτσα που πρόσφατα χτυπήθηκε από πλημμυρική καταστροφή με ανυπολόγιστες συνέπειες για τη ζωή και την αξιοπρέπεια των κατοίκων της, τόσο στην πόλη, όσο και στα γύρω χωριά.
Οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι μετέφεραν και παρέδωσαν στους συναγωνιστές από το Δίκτυο αλληλεγγύης και αγώνα Καρδίτσας είδη πρώτης ανάγκης και τρόφιμα τα οποία μαζεύτηκαν στην Πάτρα ύστερα από πρωτοβουλίες που πήραν ο Αυτοδιαχειριζόμενος χώρος Επί τα Πρόσω καθώς και η Δομή αλληλεγγύης & αλληλοβοήθειας στην κατάληψη Παραρτήματος.
To ίδιο βράδυ ενημερωθήκαμε στη συνέλευση του Δικτύου για τις ανάγκες που υπάρχουν και για τις πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται σε τοπικό επίπεδο. Είναι πολύ ενθαρρυντικό ότι συλλογικότητες και χώροι από όλη την Ελλάδα στηρίζουν με αντίστοιχους τρόπους, κάτι που είναι ιδιαίτερα εμφανές.
Το επόμενο πρωί, συμμετείχαμε σε διανομή ειδών πρώτης ανάγκης στα χωριά Άγιος Θεόδωρος και Καρποχώρι, όπου είδαμε από πρώτο χέρι την καταστροφή. Άνθρωποι με κατεστραμμένα σπίτια και έπιπλα, χωρίς ρούχα και τρόφιμα 2 βδομάδες μετά την μεγάλη καταστροφή πασχίζουν να οργανώσουν εκ νέου τη ζωή και την καθημερινότητα τους.
Παράλληλα, πρωτοβουλίες διεκδίκησης αναλαμβάνονται σε τοπικό επίπεδο όπως η αντανακλαστική συγκέντρωση κατά την αναίσχυντη παρουσία Μητσοτάκη στην πόλη, αλλά και η πρόσφατη παρέμβαση στο δημoτικό συμβούλιο Καρδίτσας με αίτημα την πλήρη αποζημίωση των πληγέντων και αποκατάσταση όλων των ζημιών.
Οι ανάγκες που υπάρχουν είναι τεράστιες καθώς η καταστροφή είναι πολύ μεγάλη και η αδιαφορία των θεσμών περισσότερο από ορατή. Κράτος, Κυβέρνηση, Δήμος, Περιφέρεια είτε αδιαφορούν επιδεικτικά για την κατασκευή στοιχειωδών έργων που πιθανότατα μπορούν να αποτρέψουν τέτοιες γιγαντιαίες καταστροφές, είτε υλοποιούν πολιτικές που παράγουν και γιγαντώνουν αυτά τα φαινόμενα με την κοινωνική λεηλασία και την καταστροφή του φυσικού κόσμου. Την ίδια ώρα σκορπάνε εκατομμύρια σε φρεγάτες, όπλα, στρατιωτικό εξοπλισμό, προσλήψεις μπάτσων, καναλάρχες και εφοπλιστές. Δεν παρέχουν ούτε τα στοιχειώδη για βασικά έργα, υγεία και παιδεία, και ιδιαίτερα εν μέσω της φονικής πανδημίας.
Η κοινωνική βάση είναι αυτή που θα δώσει πάλι τη μάχη. Για αυτό πρέπει άμεσα να οξύνουμε τις απεριόριστες δυνατότητες της κοινωνικής και ταξικής αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας. Ο ένας δίπλα στον άλλο, για να μην μείνει κανείς μόνος και ευάλωτος απέναντι στην καταστροφή. Και φυσικά, να οξύνουμε παράλληλα τη σύγκρουση με το σύστημα και τους φορείς του. Να οργανώσουμε την αναμέτρηση με το σύστημα που αδιαφορεί για την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία, που αδιαφορεί για την ζωή και ενδιαφέρεται μόνο για την γιγάντωση του κέρδους των λίγων. Απέναντι σε ένα σύστημα που το μόνο που έχει να προσφέρει είναι καταστροφή, λεηλασία και θάνατο, να αγωνιστούμε για ζωή και ελευθερία. Να βάλουμε στο προσκήνιο τις ανάγκες μας. Για μια κοινωνία που ο θάνατος δεν θα χει πια εξουσία.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ!
αυτοδιαχειριζόμενος χώρος “Επί τα Πρόσω”
Πατρέως 87 | Πάτρα | https://epitaprosw.espivblogs.net/