Κάτω τα χέρια από το Παράρτημα, τις καταλήψεις και τον κόσμο του Αγώνα

ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΧΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ: ΟΥΤΕ ΤΣΙΜΕΝΤΩΝΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ

ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ… ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΔΟΣΗ – ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ

Εν μέσω πανδημίας και εξάπλωσης του ιού αναδεικνύεται με τον πιο ωμό τρόπο η εγκληματική, παρασιτική και αντικοινωνική φύση του κράτους, το οποίο αδιαφορεί για την ανθρώπινη ζωή και την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία και ενδιαφέρεται μόνο για τη διαφύλαξη των προνομίων των ισχυρών και τη μεγιστοποίηση των κερδών των αφεντικών. Η υγειονομική κρίση του Covid 19 χρησιμοποιείται από το κράτος ώστε να χτυπηθούν με ακόμα μεγαλύτερη ένταση οι αντιστάσεις και να υλοποιηθούν διάφοροι αντικοινωνικοί-αντεργατικοί σχεδιασμοί με όσο το δυνατόν λιγότερες κινητοποιήσεις και συγκρούσεις. Το χουντικής προέλευσης νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, το αντι-εκπαιδευτικό νομοσχέδιο, το πολυνομοσχέδιο για την λεηλασία της φύσης, η τηλεργασία και η τηλεκπαίδευση, ο νέος νόμος που έρχεται να καταργήσει την 8ωρη εργασία, το ειδικό σώμα αστυνομίας για τις σχολές είναι μόνο μερικοί από τους σχεδιασμούς που έχουν τεθεί σε εφαρμογή.

Παράλληλα, η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας από το κράτος καθιστά δεδομένο ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα έρθουμε αντιμέτωποι με μια ακόμη πιο βαθιά κοινωνική και οικονομική κρίση που θα αυξήσει κατακόρυφα την φτώχεια, την ανεργία, τη λεηλασία της κοινωνικής βάσης. Μέσα σε αυτήν τη συνθήκη, το κράτος προσπαθεί να «τελειώνει» με τον κόσμο του αγώνα μέσω μιας ολομέτωπης επίθεσης, ακριβώς επειδή τρέμει μπροστά στην κοινωνική έκρηξη που θα επιφέρουν οι πολιτικές του, μπροστά στην ιδέα ότι μπορεί να ξεσπάσει ένα ριζοσπαστικό, μαζικό και μαχητικό κίνημα που θα βάλει φραγμό στα σχέδια των κυρίαρχων και θα αγωνιστεί για την υπεράσπιση της ζωής των από τα κάτω με ορίζοντα τη συνολική ανατροπή του κρατικού – καπιταλιστικού οικοδομήματος.

Η κατασταλτική εκστρατεία του κράτους συνεχίζεται με ιδιαίτερη ένταση το τελευταίο διάστημα. Το νέο κατασταλτικό οπλοστάσιο τίθεται σε εφαρμογή. Καταλήψεις χτυπιούνται, αγωνιστές συλλαμβάνονται, ο συνδικαλισμός απαγορεύεται, οι διαδηλώσεις απαγορεύονται και χτυπιούνται βάναυσα από τις δυνάμεις καταστολής (με κορυφαία πρόσφατα παραδείγματα τις κινητοποιήσεις της 17ης Νοέμβρη, της απεργίας στις 26 Νοέμβρη και της 6ης Δεκέμβρη, όπου στρατός κατοχής κατέλαβε το κέντρο όλων των πόλεων). Σε αυτό το πλαίσιο της γενικευμένης κατασταλτικής και ιδεολογικής επίθεσης του κράτους απέναντι στην κοινωνία και τις αντιστάσεις της, οι καταλήψεις και οι αυτοδιαχειριζόμενοι χώροι βρίσκονται διαρκώς στο στόχαστρο ως ορατά σημεία έκφρασης των αγώνων για ζωή, υγεία, ελευθερία και αξιοπρέπεια, ως χώροι που προβάλλουν στο σήμερα το όραμα της κοινωνικής επανάστασης και της δημιουργίας ενός κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης και δικαιοσύνης.

Το τελευταίο διάστημα αναζωπυρώνονται από μια σειρά θεσμικών φορέων και παρατρεχάμενων -και όχι τυχαία- τα σενάρια περί «αξιοποίησης» του ιστορικού χώρου του Παραρτήματος. Στην πραγματικότητα, οι κινήσεις αυτές αποτελούν προάγγελο και συνοδοιπόρο της κρατικής καταστολής που διακαώς επιθυμεί το κλείσιμο της κατάληψης του Παραρτήματος, καθώς και το σβήσιμο της κοινωνικής και ταξικής μνήμης.

Το Παράρτημα αποτελεί αυτοδιαχειριζόμενο κοινωνικό κέντρο και σημείο αναφοράς των κοινωνικών και ταξικών αγώνων στην Πάτρα από το Νοέμβρη του ‘73, των εργατικών αγώνων ενάντια στο κλείσιμο των εργοστασίων, όπως αυτά του Λαδόπουλου και της Πειραϊκής Πατραϊκής, τις μαθητικές κινητοποιήσεις του ‘91 μέχρι την εξέγερση του Δεκέμβρη ‘08 και τις μαχητικές κινητοποιήσεις μεταξύ 2010 και 2013. Παρά τη συκοφάντηση και τις διαρκείς επιθέσεις σε βάρος του που έφτασαν μέχρι την εκκένωση του τον Αύγουστο του 2013, συνεχίζει μέχρι σήμερα να υψώνει οδόφραγμα απέναντι στην επέλαση της κρατικής και καπιταλιστικής βαρβαρότητας και να κρατάει ανοιχτό το δρόμο για την ανατροπή του κόσμου των κυρίαρχων που το μόνο που υπόσχεται είναι φτώχεια, εξαθλίωση, λεηλασία και θάνατο.

Ως τέτοιο θα το υπερασπιστούμε!

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ, ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ: ΤΕΤΑΡΤΗ 16 ΔΕΚΕΜΒΡΗ, 11.00 ΣΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ

αυτοδιαχειριζόμενος χώρος «επί τα πρόσω»

αναρχική ομάδα «δυσήνιος ίππος»/ΑΠΟ & συντρόφισσες – σύντροφοι

Published by

epitaprosw

Ο αυτοδιαχειριζόμενος χώρος “επί τα πρόσω” συγκροτήθηκε από αναρχικούς και αναρχικές που -σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό- συνυπάρχουμε εδώ και καιρό σε πολιτικές διαδικασίες, σε κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες και σε άλλα αυτοδιαχειριζόμενα κοινωνικά κέντρα, όπως η κατάληψη Παραρτήματος που στις 5 Αυγούστου σφραγίστηκε από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς μαζί με την κατάληψη Μαραγκοπούλειο και την κατάληψη Ν.Γύζη 33 – αυτοδιαχειριζόμενο στέκι ΤΕΙ. Φτιάχνουμε ένα χώρο συνάντησης, ανάπτυξης δραστηριοτήτων και επαφής με εκείνους και εκείνες που είτε πορευτήκαμε μαζί στους δρόμους του αγώνα ως σήμερα είτε θα γνωριστούμε σε αυτούς που μας περιμένουν για να τους διαβούμε αύριο… Επιδιώκουμε να γίνει σταθερό σημείο αναφοράς για ουσιαστική επικοινωνία, ζύμωση και συλλογική αυτομόρφωση, εξάσκηση της κριτικής σκέψης και ζωντανή ανθρώπινη δημιουργία, μακριά από εφήμερες συνευρέσεις, βαλτωμένες στα στάσιμα νερά των αδιεξόδων που γεννά η επιβεβλημένη καθημερινότητα του ατομικού ανταγωνισμού, της αποξένωσης και της απάθειας… Προωθούμε τη λογική της αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, της αυτοοργανωμένης έκφρασης, της ισότιμης συμμετοχής και της οριζοντιότητας με την πεποίθηση πως ο τρόπος που αγωνιζόμαστε σήμερα έχει άμεση συνάφεια με την κοινωνία που θέλουμε να οικοδομήσουμε αύριο… Σκοπεύουμε να αποτελέσει εφαλτήριο για ακηδεμόνευτη παρέμβαση και δράση πάνω σε μια σειρά από ζητήματα που σχετίζονται με τη ζωή μας και των γύρω μας και τις επιπτώσεις που έχουν πάνω σε αυτές, οι επιλογές και οι σχεδιασμοί των πολιτικών και οικονομικών αφεντικών… Δεν έχουμε αυταπάτες περί εξωραϊσμού και μεταρρύθμισης της υπάρχουσας ασφυκτικής πραγματικότητας και στρεφόμαστε ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και τους μηχανισμούς τους, αναγνωρίζοντας πως είναι οι βασικοί υπεύθυνοι για τη διαιώνιση των καταπιεστικών και εκμεταλλευτικών σχέσεων που γεννούν τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις κοινωνικές και ταξικές ανισότητες και τη λεηλασία του φυσικού κόσμου. Με λίγα λόγια, στην βαρβαρότητα του σήμερα δεν φιλοδοξούμε να δημιουργήσουμε οάσεις ελευθερίας αλλά δημιουργούμε ένα χώρο ανοιχτό για οποιαδήποτε και οποιονδήποτε επιθυμεί να ορθώσει αντιστάσεις, να παράξει αρνήσεις και να αναζητήσει καταφάσεις στην επίπονη αλλά όμορφη διαδικασία της κοινωνικής χειραφέτησης και της δημιουργίας ενός νέου κόσμου ισότητας, αλληλεγγύης κι ελευθερίας… Για όσους και όσες γυρίζουν την πλάτη στον κόσμο των κυρίαρχων και διαμορφώνουν τους όρους για την κοινωνική επανάσταση, την αναρχία και τον ελευθεριακό κομμουνισμό.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *