8η Μάρτη: Ημέρα αντίστασης και αγώνα!
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΑΙΝΙΑΣ «CAIRO678»: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΜΑΡΤΗ, 8μ.μ., Επί τα Πρόσω (Πατρέως 87)
ΠΟΡΕΙΑ: ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΜΑΡΤΗ, 12μ., ΠΛ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Η 8η Μάρτη καθιερώθηκε το 1910 ως η μέρα για να τιμηθούν οι γυναικείοι αγώνες. Υπάρχουν διάφορες εκδοχές σχετικά με τις απαρχές της ημέρας αυτής. Κάποιες από αυτές φαίνεται να είναι είτε η απεργία εργατριών ιματισμού το 1857 είτε μια διαδήλωση απεργών το 1908 στη Νέα Υόρκη. Η μαχητική απεργία και “η εξέγερση των 20.000” τον χειμώνα του 1910, η φωτιά της Triangle Waist με τις κλειδωμένες εργάτριες μέσα, η απεργία των κλωστοϋφαντουργών στο Λόρενς της Μασαχουσέτης το 1912 με τις γυναίκες να πρωτοστατούν δείχνουν όλα πως-όπως και να έχει- πρόκειται για μια εποχή κατά την οποία η Αμερική στιγματίστηκε από δυναμικές απεργίες και κινητοποιήσεις των πιο άγρια εκμεταλλευομένων κομματιών στα εργοστάσια και τις βιοτεχνίες, που ήταν στην πλειοψηφία τους οι γυναίκες εργάτριες και μετανάστριες. Γυναίκες που ήρθαν σε αντιπαράθεση με τους επιβεβλημένους έμφυλους ρόλους, οι οποίοι τις ήθελαν εξαρτημένες από τις οικογένειες και τους συζύγους.
Η καθεστωτική καθιέρωση μιας τέτοιας μέρας ως “η γιορτή της γυναίκας”, επιχειρεί την απονοηματοδότηση κάθε μαχητικής διεκδίκησης, κάθε ιστορικής παρακαταθήκης και συλλογικής μνήμης που μπορεί να εμπνεύσει και να προωθήσει τον αγώνα για τη γυναικεία χειραφέτηση.Η προσπάθεια ενσωμάτωσης των διαφόρων κινημάτων και η αλλοίωση των χαρακτηριστικών τους είναι συνήθης πρακτική της κυριαρχίας για να αφομοιώσει κάθε προσπάθεια αντίστασης και να μειώσει τη ριζοσπαστικότητά της. Για εμάς, η 8η Μάρτη αποτελεί ημέρα αντίστασης και αγώνα και όχι μια “γιορτή” για τη γυναίκα, που στην πραγματικότητα το μόνο που κάνει είναι να επιβεβαιώνει και να αναπαράγει τους επιβεβλημένους έμφυλους ρόλους.
Η πατριαρχία αποτελεί ένα από τα θεµέλια του κόσµου της εξουσίας και βασικό στοιχείο κοινωνικής αναπαραγωγής του. Ως γυναίκες, πέρα από την εκμετάλλευση και την καταπίεση που επιβάλλεται συνολικά στους από τα κάτω, βιώνουµε την καταπίεση και στο πεδίο των έµφυλων διαχωρισµών, ως µια ακόμη μορφή καταπίεσης που απορρέει από τη δομή του κυρίαρχου συστήματος. Στην εποχή της όξυνσης της επίθεσης του κράτους και των αφεντικών, οι βασικοί πυλώνες συγκρότησης του κόσμου της εξουσίας επιχειρούν να μεταφέρουν τη σήψη του κρατικού, καπιταλιστικού και πατριαρχικού τρόπου οργάνωσης στην κοινωνία. Όσο βαθαίνει η κρίση, η επίθεση που δεχόμαστε σε όλα τα πεδία εντείνεται. Μαζί της εντείνονται και οι σύγχρονες εκδηλώσεις της πατριαρχίας, όπως η έξαρση της έµφυλης βίας και η εκμετάλλευση στους χώρους δουλειάς, οι συνθήκες που υφίστανται οι γυναίκες πρόσφυγες στο ταξίδι του ξεριζωµού, η περαιτέρω επίθεση που δέχονται οι γυναίκες διαδηλώτριες από τις δυνάμεις καταστολής καθώς και οι πρόσφατες γενικευμένες καμπάνιες κατά των αμβλώσεων και οι σχετικές κατά τόπους εκδηλώσεις, οι οποίες μόνο στόχο έχουν τον έλεγχο των σωμάτων μας και την ευρύτερη αντιδραστικοποίηση της κοινωνίας.
Τα παραδείγματα ειδικής αντιμετώπισης και καθημερινής, ωμής, θεσμικής ή μη βίας είς βάρος των γυναικών και πιο συγκεκριμένα, των εργατριών, των μεταναστριών, αλλά και όλων όσων ανήκουν στον πάτο της κοινωνικής και ταξικής ιεραρχίας, είναι αναρίθμητα. Η δολοφονία της Ελένης Τοπαλούδη σε παραλία της Ρόδου, η άγρια δολοφονία του Ζακ Κωστόπουλου μέρα μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας, οι διαρκείς απολύσεις εγκύων, οι διώξεις είς βάρος καθαριστριών λόγω κατάθεσης πλαστού απολυτηρίου δημοτικού, η Γκαϊανέ Κασαρτζιάν, μετανάστρια από την Αρμενία, που έχασε τη ζωή της, καθώς κατά τη διάρκεια της βάρδιάς της ως αποκλειστική νοσοκόμα στο Νοσοκομείο της Νίκαιας, πήδηξε από το παράθυρο του νοσοκομείου, προσπαθώντας να διαφύγει τη σύλληψη για παράνομη εργασία και άρα την απέλαση που θα την περίμενε σε μια τέτοια περίπτωση καθώς και την τραγική φιγούρα της Farid Tajik, που μερικά λεπτά αφού γέννησε το παιδί της κάηκε ζωντανή μέσα σε ένα κοντέινερ, μετά τα επεισόδια που ξέσπασαν λόγω των απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Μόρια το περασμένο φθινόπωρο.
Όσο για τις γυναίκες αγωνίστριες είναι επίσης αμέτρητα τα παραδείγματα ειδικής μεταχείρισης και έμφυλης βίας που αντιμετωπίζουν καθημερινά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα άγριας βίας και καταστολής αποτέλεσε η διαχείριση της αστυνομίας στην απογευματινή πορεία της 6ης Δεκέμβρη στην Πάτρα, η οποία επιφύλασσε για εκείνη την μέρα διαφορετική μεταχείριση για τις γυναίκες διαδηλώτριες. Στο πλαίσιο της επίθεσης που εξαπολύθηκε με ξυλοδαρμούς και χημικά στους διαδηλωτές, άνδρες των ΜΑΤ χτύπησαν συντρόφισσες ασκώντας τους σεξιστική βία και απευθύνοντάς τους απειλές, προσβολές και χειρονομίες. Είναι σαφές πως οι σεξιστικές επιθέσεις και οι παρενοχλήσεις των μπάτσων απέναντι σε αγωνιζόμενες, έχουν ως στόχο, εκτός από την πειθάρχηση και την καταστολή της αντίστασης, να τις τιμωρήσουν και να τις εξευτελίσουν που και ως γυναίκες επέλεξαν να εξεγερθούν και να αγωνιστούν ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και την καταστολή. Οι ομοφοβικές επιθέσεις από διμοιρίες των ΜΑΤ στην οδό Πατησίων στην Αθήνα, οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις από τις διμοιρίες που έχουν στρατοπεδεύσει στην περιοχή των Εξαρχείων, οι σεξιστικές επιθέσεις και προσβολές, το ξεγύμνωμα και ο βασανισμός διαδηλωτών σε όλες τις μεγάλες διαδηλώσεις των τελευταίων μηνών αποτελεί εν συντομία εικόνα από το μέλλον που επιφυλάσσεται για όλους.
Κόντρα στην πατριαρχία και σε κάθε μορφή καταπίεσης που επιβάλλει το σύστημα, απαντάμε προτάσσοντας την αυτοοργανωμένη και αντιθεσμική δράση. Κρατάμε ζωντανή τη φλόγα των αγώνων του παρελθόντος και συνεχίζουμε συλλογικά και από τα κάτω για τους απελευθερωτικούς αγώνες του μέλλοντος. Μαθαίνουμε και αντλούμε έμπνευση από τους αγώνες των γυναικών σε όλο τον κόσμο, από τα βουνά του νοτιοανατολικού Μεξικού και τις γυναίκες Ζαπατίστας από τις συντρόφισσές μας στην άλλη πλευρά του Αιγαίου που αντιστέκονται στο φασιστικό-πατριαρχικό κράτος της Τουρκίας και από όλες τις γυναίκες που αντιστέκονται στον σύγχρονο ολοκληρωτισμό σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
OYTE BHMA ΠΙΣΩ! ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ
ΓΙΑ ΤΗ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ, ΓΙΑ ΖΩΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ
Ανοιχτή συνέλευση αγώνα ενάντια στην πατριαρχία (πρωτοβουλία γυναικών ενάντια στην πατριαρχία, συντρόφισσες και σύντροφοι)
