Λίγα λόγια για τις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις στην πλατεία της Παντάνασσας.

κατεβάστε το κείμενο σε μορφή pdf

Την Τρίτη 10 Ιούνη, μες στη νύχτα και χωρίς να προϋπάρξει κάποια δημόσια ανακοίνωση για τους λόγους αυτής της μετακόμισης, η νεοναζιστική οργάνωση Χρυσή Αυγή μετέφερε τα γραφεία της στην πολυκατοικία επί των οδών Καραϊσκάκη και Πατρέως. Χωρίς να είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τους λόγους αυτής της κίνησης, από την πρώτη στιγμή σταθήκαμε ιδιαίτερα επιφυλακτικοί για τις προθέσεις του κράτους και του παρακράτους, έχοντας ήδη καταγεγραμμένη την πρόσφατη εμπειρία των όσων ακολούθησαν της παρουσίας των παρακρατικών πλησίον της κατάληψης του Μαραγκοπουλείου. Για το λόγο αυτό θεωρήσαμε δεδομένο πως έπρεπε να βρούμε τος τρόπους ώστε να περιφρουρήσουμε το χώρο, τους συντρόφους και τους αγώνες μας και να μην τους αφήσουμε να αποκτήσουν ριζώματα στη γειτονιά γεγονός που θα δημιουργούσε πολλαπλά και σημαντικά προβλήματα στην καθημερινότητα της.

Για το ποιόν και το ρόλο των χρυσαυγιτών ήμασταν ήδη γνώστες εδώ και πολύ καιρό καθώς ως αναρχικοίαγωνιστές που συμμετέχουμε αρκετά χρόνια στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες, έχουμε βρεθεί αρκετές φορές αντιμέτωποι με την αντικοινωνική και τρομοκρατική τους δράση σε βάρος των φτωχών, των εξαθλιωμένων και των αγωνιζόμενων ανθρώπων. Είναι σε όλους γνωστά τα παραδείγματα της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα ένα χρόνο πριν στο Κερατσίνι, του Σαχτζάτ Λουκμάν το Γενάρη του ’13 στα Πετράλωνα, οι δεκάδες επιθέσεις σε κοινωνικούς και πολιτικούς χώρους και αγωνιστές (όπως αυτή που έγινε στο αναρχικό στέκι Αντίπνοια τον Ιούνη του 2008, στο χώρο του Ρεσάλτο στο Κερατσίνι το Γενάρη του 2014, στην κατάληψη Κούβελου στο Μαρούσι τον περασμένο Αύγουστο και πολλές άλλες), σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, τοξικοεξαρτημένους και σε όσους δεν ταιριάζουν στη μισάνθρωπη ιδεολογία τους.

Άλλωστε, η Χρυσή Αυγή, κρατικό ενεργούμενο και υποχείριο από τη στιγμή της ίδρυσης της και πολιτικό εγγόνι των χιτών και των ταγματασφαλιτών της κατοχής και του εμφυλίου, δεν είναι τίποτα άλλο από μια παρακρατική οργάνωση φασιστικού προσανατολισμού αποτελούμενη κατά βάση από μπράβους (όπως ο Χρήστος Ρήγας, περιφερειακός σύμβουλος της Χρυσής Αυγής στη Δυτική Ελλάδα, γνωστό πρωτοπαλίκαρο Αθηναίων μαφιόζων που έχει εμπλακεί σε υποθέσεις εκτέλεσης πληρωμένων συμβολαίων θανάτου), συνεργάτες της αστυνομίας, νοσταλγούς των οργανωμένων εγκλημάτων των ναζί, που επιδιώκει κυρίως να αναπτύξει τα πιο συντηρητικά και αντιδραστικά ένστικτα μια κοινωνίας σε κρίση, διαλύοντας του όποιους συλλογικούς δεσμούς είχε, και προωθώντας το σταδιακό εκφασισμό της. Μέσα από τη χρήση ανυπόστατων ιδανικών και ψευδών ιδεολογημάτων, όπως η πίστη σε μια ανώτερη φυλή και η στοχοποίηση μεταναστών εργατών ως εχθρών των ντόπιων εργατών, επιχειρεί την εσωτερική διάσπαση της εργατικής τάξης και τον κατακερματισμό των καταπιεσμένων προς όφελος της κερδοφορίας των καπιταλιστών.

Από την πρώτη στιγμή, τα τοπικά μμε φρόντισαν να αναπαράγουν συστηματικά ασφαλίτικα δημοσιεύματα που ήθελαν την περιοχή “να μετατρέπεται σε πεδίο πολέμου ανάμεσα σε αντιεξουσιαστές και χρυσαυγίτες” λόγω της κοντινής ύπαρξης του αυτοδιαχειριζόμενου χώρου “επί τα πρόσω” που λειτουργούμε στην οδό Πατρέως 87 κοντά στα σκαλιά, στήνοντας σκόπιμα σκηνικό τρομοκρατίας στην περιοχή για να επαναφέρουν στο προσκήνιο την θεωρία περί δύο άκρων που συγκρούονται μεταξύ τους και πρέπει να παταχθούν.

Από την πλευρά μας, δηλώσαμε ξεκάθαρα πως δεν θα παίρναμε μέρος στο στημένο παιχνίδι που ήθελαν να μας εμπλέξουν ορισμένοι έμμισθοι δημοσιογράφοι σε συνεργασία με την τοπική αστυνομία και τους νεοναζί. Γράφαμε χαρακτηριστικά τότε:

“Δεν πρόκειται να παίξουμε αυτό το παιχνίδι που τόσο θα ικανοποιούσε τις λαίμαργες ορέξεις των ντόπιων σερίφηδων και τα αδηφάγα βλέμματα των κάθε λογής κονδυλοφόρων. Βρισκόμαστε σε ανοιχτό πόλεμο με το φασισμό και δεν περιμέναμε να ανοίξει η τοπική τρύπα των νεοναζί κοντά στο χώρο μας για να ανακαλύψουμε την ύπαρξη του”.

Αντίθετα, έχοντας την πεποίθηση ότι ο αγώνας ενάντια στο φασισμό δεν είναι κάτι που αφορά ένα κλειστό κύκλο ειδικών ή ορισμένους συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, αλλά υπόθεση όλης της κοινωνίας, αποφασίσαμε να θέσουμε το ζήτημα στη γειτονιά διερευνώντας τις πιθανότητες σύμπραξης και με άλλους ανθρώπους στην κατεύθυνση της δημιουργίας ενός μαζικού, πολύμορφου και δραστήριου κινήματος ώστε να απονομιμοποιηθεί κοινωνικά η παρουσία των φασιστών στην περιοχή. Με πρωτοβουλία των συντρόφων και των συντροφισσών που συμμετέχουμε στον αυτοδιαχειριζόμενο χώρο “επί τα πρόσω”, μοιράστηκαν εκατοντάδες κείμενα πόρτα-πόρτα στη γειτονιά, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες συζητήσεις με γείτονες και καλέστηκε λαϊκή συνέλευση στην πλατεία της Παντάνασσας την Πέμπτη 19 Ιούνη.

Στην πρώτη εκείνη συνέλευση συμμετείχε πλήθος κόσμου, τόσο της γειτονιάς, όσο και αλληλέγγυων. Από τότε, και για περισσότερο από ένα μήνα η πλατεία της Παντάνασσας βρέθηκε στο επίκεντρο των αντιφασιστικών συνελεύσεων, εκδηλώσεων και κινητοποιήσεων. Σε μια λογική έμπρακτης εναντίωσης στην παρουσία των φασιστών στη γειτονιά καιεπανοικειοποίησης του δημόσιου χώρου, πραγματοποιήθηκαν δεκάδες εκδηλώσεις, τόσο κατά τις ημέρες που ήταν ανοιχτά τα γραφεία τους, όσο και σε άλλες στιγμές. Έτσι, την Κυριακή 22 Ιούνη προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ “Φασισμός ΑΕ” , ενώ την Τετάρτη 25 του ίδιου μήνα πραγματοποιήθηκε λαϊκή συνέλευση στην πλατεία και ακολούθησε λαϊκό γλέντι. Επίσης, την Πέμπτη 26 του μήνα πραγματοποιήθηκε μουσική εκδήλωση στις σκάλες της Πατρέως από το “επί τα πρόσω” με κεντρικό σύνθημα: “όταν οι γείτονες κάνουν συνέλευση, οι μπάτσοι φυλάνε τους φασίστες”. Το Σάββατο 28 του μήνα πραγματοποιήθηκε ενημερωτική εξόρμηση στη γειτονιά, ενώ την επόμενη μέρα έγινε λαϊκή συνέλευση και ακολούθησε συλλογικό φαγοπότι. Την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου, οι κινητοποιήσεις κορυφώθηκαν. Την Τετάρτη 2 του μήνα έγινε μαζική αντιφασιστική συγκέντρωση στην πλατεία που έστειλε ένα σαφές μήνυμα στους νεοναζί και τους πολιτικούς τους πάτρονες πως σε πείσμα όσων επιδιώκουν να μετατρέψουν τη γειτονιά σε πεδίο επιβολής του μίσους, του ρατσισμού και της σιγής νεκροταφείου, εκείνο που τελικά θα επικρατήσει θα είναι το δίκιο της ζωής, της αυτοοργανωμένης δράσης, της αντίστασης και της αλληλεγγύης. Την επόμενη μέρα (Πέμπτη 3 Ιούλη) διοργανώθηκε αντιφασιστικό-αντιρατσιστικό φεστιβάλ με τη συμμετοχή κοινωνικών χώρων και δομών αλληλεγγύης, αντιρατσιστικών οργανώσεων και πρωτοβουλιών. Πραγματοποιήθηκε κουκλοθέατρο, προβολές αντιφασιστικών βίντεο, συναυλία, ενώ υπήρχαν βιβλία κινηματικών εκδόσεων, ενημερωτικά σταντ από το κοινωνικό ιατρείο Πάτρας και από κινήσεις μεταναστών. Το πρωί του Σαββάτου 5 Ιούλη ξεκίνησε καλεσμένη αντιφασιστική διαδήλωση από τη γειτονιά, η οποία κινήθηκε σε κεντρικούς δρόμους με σύνθημα “τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά” και τη συμμετοχή 200 και πλέον ανθρώπων.  Η διαδήλωση κατόρθωσε να απομονώσει κοινωνικά τους φασίστες και να δείξει πως οι δρόμοι και οι πλατείες της γειτονιάς και της πόλη ανήκουν στους αντιφασίστες, στους νεολαίους και στους ελεύθερους ανθρώπους και όχι στα φασιστικά αποβράσματα.

Οι εκδηλώσεις και οι συνελεύσεις στην πλατεία της Παντάνασσας συνεχίστηκαν μέχρι το τέλος περίπου του Ιουλίου. Παράλληλα, όλο αυτό το διάστημα πραγματοποιήθηκαν πολλές δράσεις στη γειτονιά, κολλήθηκαν εκατοντάδες αφίσες και χαρτοπανό, γράφτηκαν δεκάδες αντιφασιστικά συνθήματα στους τοίχους, κρεμάστηκε τεράστιο πανό από τις σκαλωσιές της υπό ανακατασκευή εκκλησίας, ενώ η εξωτερική πρόσοψη των γραφείων των νεοναζί διακοσμήθηκε με χρώματα και αυγά. Ακόμη, οι ίδιοι οι κάτοικοι της πολυκατοικίας όπου στεγάζονταν τα φασιστικά γραφεία, μέσα από μαζικές συνελεύσεις, είχαν πάρει θέση ενάντια στην παρουσία τους εκεί και κινήθηκαν και νομικά εναντίον τους.

Τέλος, θα πρέπει να αναφερθεί πως σε όλο το διάστημα των κινητοποιήσεων, υπήρχε ισχυρή αστυνομική παρουσία στην πολυκατοικία ώστε να προφυλάσσονται οι, λίγοι από κάθε άποψη, φασίστες από την οργή των αντιφασιστών. Μέσα σε περίπου ενάμιση μήνα, η χρυσή αυγή αναγκάστηκε να κλείσει τα γραφεία της και να ξεκινήσει το άχαρο ταξίδι της περιπλάνησης προς αναζήτηση νέας στέγης.

Τα συμπεράσματα που μπορούμε να εξάγουμε από αυτές τις περίπου έξι εβδομάδες αγώνα στην περιοχή της Παντάνασσας είναι τα εξής:

 

• Επιβεβαιώθηκε στην πράξη ότι υπάρχουν ακόμα κοινωνικά κομμάτια που είναι διατεθειμένα να μπουν σε διαδικασία αγώνα και αντίστασης. Ακόμα και αν αυτό δεν κράτησε πολύ, ή ακόμα κι αν σταδιακά ορισμένες δυνάμεις εξασθένησαν, έγινε σαφές ότι όταν μια γειτονιά αποφασίσει να διαχειριστεί συλλογικά τα προβλήματα της μπορεί να βρει καλύτερες και αποτελεσματικές λύσεις.

• Η επιλογή της σύνδεσης με αυτά τα κομμάτια, όπως και η στήριξη και από άλλους αλληλέγγυους -συλλογικότητες και άτομα- είναι αυτή που σε μεγάλο βαθμό δημιούργησε μια κοινωνική ασπίδα στη γειτονιά, εδραίωσε την ύπαρξη του αντιφασιστικού λόγου, προώθησε την αντιφασιστική δράση και απονομιμοποίησε στη συνείδηση των περισσοτέρων την ύπαρξη των φασιστών σε αυτήν.

 

• Η κοινωνική αυτοοργάνωσωση, η ανοιχτή συνέλευση όπου οι αποφάσεις λαμβάνονταν και υλοποιούνταν από όλους, το σπάσιμο του φόβου και το χτίσιμο δεσμών αλληλεγγύης ήταν τα βασικά στοιχεία που δημιούργησαν τις συνθήκες για ζωντανή και δημιουργική αντίσταση. Μπροστά στην προοπτική της μετατροπής της σε μια γειτονία μίσους, κανιβαλισμού και ρατσισμού, οι “γείτονες και οι γειτόνισσες” της Παντάνασσας πάτησαν στη συλλογική δράση και έστειλαν τους νεοναζί από κει που ‘ρθαν.

• Επίσης, με αφορμή ένα δυσάρεστο γεγονός όπως είναι η παρουσία της χρυσής αυγής στη γειτονιά, η πλατεία της Παντάνασσας και οι γύρω δρόμοι, οι χώροι που καθημερινά ζούμε, εργαζόμαστε και δημιουργούμε, πήραν ζωή και μετατράπηκαν σε πεδία πολύμορφων συλλογικών δράσεων. Στο χέρι μας είναι να μην τους ξαναφήσουμε να ρημάξουν στο σκοτάδι και τη μιζέρια

• Τέλος, ο αγώνας αυτός άφησε και μια σημαντική παρακαταθήκη για το μέλλον, ανοίγοντας νέες προοπτικές για όποιον βρεθεί αντιμέτωπος με την παρουσία των νεοναζί στη δική του γειτονιά. Δημιούργησε ένα ισχυρό αντιφασιστικό ανάχωμα, προσθέτοντας ένα ακόμα λιθαράκι στον αντιφασιστικό αγώνα αλλά ταυτόχρονα αποτέλεσε και μια πρόταση αγώνα κι αυτό είναι ακόμα σημαντικότερο από την πρόσκαιρη αποτελεσματικότητα του. Ειδικά σε μια περίοδο που ο φασισμός επιχειρεί να βρει ριζώματα και να σπείρει το φόβο στις γειτονιές, θα πρέπει να βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση ώστε να εμποδίσουμε εν τη γεννέσει τους τέτοια φαινόμενα όπου κι αν αυτά εμφανίζονται, μέχρι να κλείσουμε τους φασίστες μια για πάντα στις τρύπες τους..

Κλείνοντας, θα θέλαμε να τονίσουμε πως από την πλευρά μας, ως αυτοδιαχειριζόμενος χώρος “επί τα πρόσω” που λειτουργεί στην περιοχή θα συνεχίσουμε να είμαστε ανοιχτοί για όσους γείτονες γνωριστήκαμε, αποκτήσαμε αμοιβαίο σεβασμό και αποδοχή, αλληλεπιδράσαμε και αναπτύξαμε σχέσεις μέχρι σήμερα, αλλά και για όσους θα συναντηθούμε στο μέλλον. Μέσα από πολιτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις, συζητήσεις και προβολές- διαμορφώνουμε ένα σταθερό σημείο αναφοράς για ουσιαστική επικοινωνία, ζύμωση και συλλογική αυτομόρφωση, για εξάσκηση της κριτικής σκέψης, για ζωντανή ανθρώπινη δημιουργία και δράση.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΟΒΟ, ΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ…

ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΣΧΕΣΕΙΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗΣ. ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ, ΣΤΙΣ ΣΧΟΛΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ, ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ, ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΥ!

αυτοδιαχειριζόμενος χώρος “επί τα πρόσω”

Πατρέως 87 (κοντά στις σκάλες) | epitaprosw.espivblogs.net